Στον Θιβετιανό Βουδισμό, η ομάδα των ταντρικών τεχνικών που είναι γνωστή ως milam (Γιόγκα των Ονείρων) στοχεύει να αποκαλύψει την απατηλή φύση της ζωής, με τους ασκούμενους να κάνουν γιόγκα στα όνειρά τους. Είναι μια τελετουργική εκδοχή μιας από τις πιο μυστηριώδεις ικανότητες του ανθρώπινου μυαλού: να γνωρίζουμε ότι ονειρευόμαστε ακόμη και όταν κοιμόμαστε, μια κατάσταση γνωστή ως συνειδητά όνειρα. Από την απαρχή της ανθρώπινης ιστορίας, στην συνείδηση των διαφόρων λαών και πολιτισμών, τα όνειρα θεωρούνται ως πύλη προς μια μεγαλύτερη και ανώτερη συνειδητότητα. «Φωτεινό» ή «συνειδητό ονείρεμα» -πολλές φορές στην βιβλιογραφία συναντάται και ως διαυγές ονείρεμα- ονομάζεται εκείνη η κατάσταση στην οποία ο ονειρευόμενος ξυπνά μέσα στο όνειρο και αποκτά απόλυτη επίγνωση και συνείδηση του γεγονότος ότι ονειρεύεται, ενώ έχει την δυνατότητα να επηρεάσει, αν το θέλει, την έκβαση και το περιεχόμενο του ονείρου του. Άλλα τα όνειρα, όπως θα δούμε παρακάτω, μπορεί να αποτελέσουν τον σπόρο πραγματικών γεγονότων στην ξύπνια ζωή, αρά αν ελέγξετε τα όνειρα σας ή δημιουργήσετε τα θέλω σας συνειδήτα, μπορείτε να επηρεάσετε και την συμβατή πραγματικότητα! Και όχι μόνο! Πολλές φορές έχω πει κοροϊδευτικά σε φίλους που ψάχνανε να βρουν τι κάνω στις έρευνές μου “αλήθειά ξέρετε τι κάνω, που βρίσκομαι όταν κοιτάμαι άραγε;” Στην Δύση, το συνειδητό ονείρεμα έγινε αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα μόλις τις τελευταίες δεκαετίες, χάρη στις επίμονες προσπάθειες διαφόρων ερευνητών, ενώ στις ανατολικές χώρες όπως στην Ινδία και στο Θιβέτ, η ικανότητα αυτή αποτελεί μέρος του τρόπου ζωής των ανθρώπων εδώ και αιώνες. Μια έρευνα της Οξφόρδης υποδηλώνει ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν απλά φτιαχτεί για το συνειδητό ονείρεμα. Το συνειδητό ονείρεμα είναι πραγματικά μια αλλαγμένη κατάσταση διευρυμένης κβαντικής συνείδησης. Οι Σαμάνοι χρησιμοποιούσαν το συνειδητό ονείρεμα ως έναν τρόπο για να θεραπεύσουν τον εαυτό τους και τους άλλους, κοινώς να δίνουν εντολές στο σώμα εν ύπνο να θεραπευτεί! Μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Neuroscience συμπέρανε οτι «Οι νευροφυσιολογικοί συσχετισμοί του ονειρέματος παραμένουν ασαφείς. Σύμφωνα με το μοντέλο διέγερσης-ανάσυρσης, η κωδικοποίηση του ονείρου εξαρτάται από την ενδουπνική αγρυπνία (intrasleep wakefulness). Σύμφωνοι με αυτό το μοντέλο, τα άτομα με υψηλή και χαμηλή συχνότητα ονειρικής ανάκλησης στη μνήμη, αναφέρουν διαφορές στα ενδο-υπνικά ξυπνήματα. Αυτό συνιστά ένα πιθανό νευροφυσιολογικό χαρακτηριστικό διαφορετικό ανάμεσα στις δύο ομάδες». Εκείνοι με υψηλή συνειδητότητα είχαν μεγαλύτερη φαιά ουσία στον μετωπιαίο λοβό, σε σύγκριση με εκείνους με χαμηλότερη. Αυτή η εγκεφαλική περιοχή, έδειξε επίσης μεγαλύτερη δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης των σκέψεων (επίγνωση σε κατάσταση όπου είμαστε ξύπνιοι) σε άτομα και με υψηλή και με χαμηλή συνειδητότητα, με δυνατότερες αυξήσεις στην ομάδα των ατόμων με υψηλή συνειδητότητα. Η διαύγεια (συνειδητοποίηση του ονείρου) είναι διαφορετική από τον έλεγχο (την δύναμη πάνω στις παραμέτρους της εμπειρίας, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει την κλήση αντικειμένων και ανθρώπων, να τους καλέσεις δηλαδή μέσω ύπνου). Η συνεργάτιδα μου Γιώτα Πατρακουλακη, θυμάται ότι είχαμε κατορθώσει να ορίσουμε έναν τόπο στην πόλη και να συναντηθούμε εκεί, στο όνειρο ως ξυπνιοι μέσα στο όνειρο. Ο φίλος και συνεργάτης Βασίλης Μαθιουδάκης, είχε κατορθώσει να βιώνουμε κοινά όνειρα, να επισκέπτεται ο ένας τον άλλον εν ύπνο, παρόλη την απόσταση Αθηνά - Θεσσαλονίκη και να θυμόμαστε από αυτά, κάθε λεπτομέρεια όταν ξυπνάγαμε! Φυσικά πειράματα είχαμε κάνει και με άλλους. Από έρευνες μου, κατανόησα το εξής: μπορείς να μπεις στο όνειρο κάποιου ή να εισέλθει αυτός στο δικό σου, εν ύπνο! Σύμφωνα με τους σαμανους, εφικτό είναι και το ταξίδι σε κόσμους που μπορεί να μην μπορείς να πας εν σώματι. Αυτά είναι στενά συνδεδεμένα και σε πολλές αρχαίες πνευματικές παραδόσεις. Φυσικά υπάρχει και η μύηση από ανώτερες οντότητες στον ύπνο, όπως αναφέρει η Αλίκη Μπέιλη στο βιβλίο Ηλιακή Μύηση. Ερευνητές στην ψυχολογία, έχουν προσεγγίσει αυτό το ερώτημα επιστημονικά. Παρά τη μακρά ιστορία των συνειδητών ονείρων στις ανθρώπινες κοινωνίες, μόλις το 1975 οι ερευνητές βρήκαν έναν έξυπνο τρόπο να επαληθεύσουν εμπειρικά το φαινόμενο. Το πρώτο βήμα ήταν η αντίληψη ότι οι μύες των ματιών δεν αδρανοποιούνται κατά τη διάρκεια του ύπνου, σε αντίθεση με το υπόλοιπο σώμα. ΑΥΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΠΑΝΤΑ. Εμπνευσμένο από το έργο της Celia Green, ο Βρετανός υπνοθεραπευτής Κιθ Χερν, εξήγησε ότι αυτό θα έδινε τη δυνατότητα σε όσους ονειρεύονται συνειδητά να επικοινωνήσουν με τον έξω κόσμο. Είχε έναν πεπειραμένο ονειρευτή που πέρασε αρκετές νύχτες σε ένα εργαστήριο ύπνου, και του έδωσε εντολή να κουνήσει τα μάτια του αριστερά – δεξιά με προκαθορισμένα σημάδια όταν τελικά μπήκε σε ένα συνειδητό όνειρο. Ο εθελοντής τα κατάφερε και ο Χερν μπόρεσε να καταγράψει τις κινήσεις – που αντιστοιχούσαν στη φάση ύπνου REM. Το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη στο Βερολίνο, και το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Ψυχιατρική στο Μόναχο, ανακάλυψαν ότι η περιοχή του εγκεφάλου που επιτρέπει την αυτοαντανάκλαση είναι μεγαλύτερη στους διαυγείς ονειροπόλους. Έτσι, οι διαυγείς ονειροπόλοι είναι πιθανόν να διαθέτουν περισσότερη αυτοαντανάκλαση όταν είναι ξύπνιοι. Η Elisa Filevich, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Κέντρο Ψυχολογίας στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, αναφέρει τα εξής: «Τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι η αυτοαντανάκλαση στην καθημερινή ζωή είναι πιο έντονη στα άτομα που μπορούν εύκολα να ελέγξουν τα όνειρά τους». Ωστόσο, το συνειδητό ονείρεμα είναι και κάτι πολύ περισσότερο από έναν τρόπο να μετατρέπουμε τον ύπνο. Ο ονειρόκοσμος είναι πολλά υπέροχα σύμπαντα με άπειρες δυνατότητες, όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν. Και φυσικά μπορούμε να τα επισκεφτούμε μέσω της σκέψης, της φαντασίας και κυρίως της θέλησης, φιλέ αναγνώστη, χωρίς τη θέληση δεν υπάρχει τίποτα! Όταν μάθουμε να ξυπνάμε μέσα στο όνειρο, μπορούμε να πάρουμε συνειδητές αποφάσεις, να ελέγχουμε την ροή των σκέψεων μας και μπορούμε να εξερευνήσουμε αυτόν τον μαγικό κόσμο. Ο Κάρλος Καστανέντα αποκάλυψε στον δυτικό κόσμο την τέχνη του συνειδητού ονειρέματος μέσα από τα βιβλία του. Αναφορές συνειδητού ονειρέματος υπάρχουν επίσης σε όλα σχεδόν τα ιερά κείμενα, όλων των θρησκειών. Στην αρχαία Ελλάδα, στους Δελφούς, η Πυθία ήταν εκπαιδευμένη να περνά σ’ αυτό το παράλληλο σύμπαν και να προβλέπει γεγονότα. Αξιο αναφοράς είναι ότι, τα γεγονότα πριν συμβούν στο φυσικό μας κόσμο, συμβαίνουν πρώτα στον ονειρόκοσμο, θυμηθητε τι είπα πιο πάνω για δημιουργία πραγματικότητας μέσω ονείρων, στον ύπνο σας μπορείτε λοιπόν να βρείτε λύση σε αυτό που σας απασχολεί, να ταξιδέψετε σε άλλους τόπους, να βρεθείτε δίπλα σε ανθρώπους! Στην Ελλάδα, μια προσπάθεια για πρόγραμμα συνειδητού ονειρέματος έχει γίνει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από τον καθηγητή Ψυχολογίας Παντελή Περακάκη την δεκαετία του ’90. Η πρώτη γραπτή αναφορά που αναγνωρίζει το φαινόμενο αυτό είναι το βιβλίο Les Reves et Les Moyens de Les Diriger: Observations Pratiques (1867) από τον Μαρκήσιο D’Hervey de Saint-Denys (σε ελεύθερη μετάφραση, Όνειρα και τρόποι να τα καθοδηγούμε:πρακτικές παρατηρήσεις). Ουσιαστικά αφορά τις παρατηρήσεις του Μαρκησίου στον ίδιο του τον εαυτό, αλλά αποτελεί και μία ενδελεχή μελέτη του φαινομένου. Αν και θα προσθέσω ότι οι νόμοι της φυσικής δεν ισχύουν απαραίτητα στο όνειρο. Ο όρος συνειδητό (κατευθυνόμενο) όνειρο (Luciddreaming), αφορά και την κατάσταση εκείνη κατά την οποία το άτομο, πριν τον ύπνο, προσπαθεί να καθοδηγήσει τα όνειρα του και αυτό το πριν έχει μεγάλή σημασία φιλέ αναγνώστη και μελλοντικέ ονειροναύτη! Μια πρακτική την οποία υιοθέτησαν και άλλοι φιλόσοφοι. Αναφέρει λόγου χάριν ο Σενέκας (4 -65 μ.χ, Ρωμαίος πολιτικός, ρήτορας, και Στωικός φιλόσοφος, Περί οργής (III, 36, 1-3) : “Πρέπει να καλούμε καθημερινά τήν ψυχή νά δίνει λογαριασμό. Αυτο εκανε ο Σέξτιος: στο τέλος της ήμέρας, όταν πήγαινε στο δωμάτιο του για τη νυκτερινή ανάπαυση, ρωτούσε την ψυχή του” . Στην αρχαία Ελλάδα, οι Πυθαγόρειοι πριν κοιμηθούν, είχαν την υποχρέωση των πεπραγμένων μίας ημέρας, της καταμέτρησης και αξιολόγησης πράξεων τους που έγιναν ή δεν έγιναν. Το 1913 ο Ολλανδός ποιητής και ψυχίατρος, Frederik Willem vanEeden (1860- 1932), χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον όρο «συνειδητό όνειρο» (luciddream) σε μια εργασία του στη Βρετανική Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών, όπου περιέγραψε πάνω από 350 συνειδητά όνειρα που είχε σε μια περίοδο 14 ετών. Υποστήριξε σθεναρά ότι ο κοιμισμένος μπορεί να φτάσει σε μια κατάσταση τέλειας συνείδησης και να εκτελέσει διάφορες εκούσιες πράξεις στο όνειρό του, χωρίς να παρενοχλείτε καθόλου ο ύπνος του, ο οποίος, αντίθετα, παρέμενε βαθύς και αναζωογονητικός. Οι τεχνικές για το συνειδητό ονείρεμα ποικίλουν σύμφωνα με την μεθοδολογία και τον επιδιωκόμενο σκοπό. Για αυτό και δεν θα αναφερθώ στις δικές μου τεχνικές. Ο Αμερικανός εφευρέτης Thomas Edison, είχε κάποτε αφηγηθεί στον επιστήθιο φίλο και συνεργάτη του, Frank Herbert Harriman, ένα όνειρο που είχε δει, το οποίο του είχε κάνει τεράστια εντύπωση και του έμεινε αξέχαστο στη μνήμη του για πολλά χρόνια. Και αυτό γιατί δεν ήταν όνειρο, αλλά βίωμα σε άλλο επίπεδο. Αυτός είναι ένας τρόπος να καταλάβετε πότε είστε ονειροναύτης ή αν το όνειρο είναι μια απλή εικόνα του υποσυνείδητου σας! Πέρα από το γεγονός ότι μας δείχνουν έναν άλλο κόσμο, μια άλλη πραγματικότητα, τα φωτεινά όνειρα είναι πολύ χρήσιμα και σε ατομικό επίπεδο, κι αυτό γιατί δίνουν στον ονειρευτή την ευκαιρία να συνειδητοποιήσει κάτι σχετικά με τον εαυτό του, το οποίο μπορεί ύστερα να εφαρμόσει στην καθημερινή ζωή του. Ένα παράδειγμα είναι ο Δανός επιστήμονας Niels Boars, ο οποίος κέρδισε το Νόμπελ Φυσικής το 1922, για την ανακάλυψη του σχετικά με την δομή του ατόμου. Φαίνεται όμως, πως τα μυστικά της δομής του ατόμου, του αποκαλύφθηκαν στο όνειρο του, όταν είδε το ηλιακό σύστημα. Δηλαδή πήρε την απάντηση και την λύση μέσω ονείρου! Τα φωτεινά όνειρα αποτελούν τη γέφυρα που ενώνει τα δύο πεδία ύπαρξης του ανθρώπου: το ονειρικό και το συνειδητό. Είμαστε ονειρευτές ‒ πρωταρχικά και κατά κύριο λόγο. Στην κατάσταση της καθημερινής επίγνωσης φανταζόμαστε∙ στο ονείρεμα, ο νους συνεχίζει να εξερευνά και να αποκαλύπτεται. Όταν κοιμάστε, η ψυχή σας αφήνει το σώμα σας. Αφήνει κυριολεκτικά την τρισδιάστατη φυσική μας πραγματικότητα.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.