ΕΡΕΥΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΟΡΦΕΑΣ

 

 

 

 https://omadaorfeas.blogspot.com/2023/05/blog-post.html

 https://omadaorfeas.blogspot.com/2023/05/blog-post_9.html

ΝΑΟΣ ΟΣΙΟΥ ΔΑΒΙΔ (ΑΝΩ ΠΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)

 

Ο Ναός του Οσίου Δαυίδ έχει μια απλή εξωτερική όψη, και βρίσκεται μακριά από το κέντρο της Θεσσαλονίκης, κοντά στα βουνά. Αυτό συνεισέφερε στη θεωρία πως η Μονή Λατόμου δεν μετατράπηκε σε τζαμί αμέσως μετά την κατάληψη της περιοχής από τους Οθωμανούς, καθώς αυτοί μετέτρεψαν πρώτα τις καλύτερες εκκλησίες στις πιο κεντρικές περιοχές. Όταν ο ναός μετετράπη σε τζαμί, οι τοίχοι καλύφθηκαν με σοβά. Επιπροσθέτως, κατά την Τουρκοκρατία προστέθηκε μιναρές στη νοτιοδυτική γωνία. Σήμερα παραμένει μόνο η βάση, μαζί με το σπειρωτό κλιμακοστάσιο. Ονομάστηκε Όσιος Δαβίδ, για να τιμηθεί ο σημαντικός ασκητής άγιος της Θεσσαλονίκης. Η προσωνυμία του «Λατόμου» οφείλεται στα λατομεία που υπήρχαν στην περιοχή. Για το μνημείο, υπάρχει αγιολογική μαρτυρία στο κείμενο του μοναχού Ιγνατίου του 9ου αιώνα, η Διήγηση, η οποία παραδίδει ότι το μνημείο χτίστηκε από την Θεοδώρα, την κόρη του αυτοκράτορα Μαξιμιανού, ως “ἱερόν πνεύματος Θεοῦ καταγώγιον”. Κατά τους μελετητές, η Θεοδώρα είχε κρυφά κατηχηθεί στη χριστιανική πίστη και βαπτισθεί από τον Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης Αλέξανδρο και στην πρώτη ευκαιρία που ο πατέρας της έφυγε από τη Θεσσαλονίκη για κάποια εκστρατεία, μετέτρεψε το ρωμαϊκό βαλανείο σε χριστιανικό ναό. Το ψηφιδωτό της κόγχης του Ιερού, ανήκει στα μοναδικά δείγματα της παλαιοχριστιανικής τέχνης. Απεικονίζεται το όραμα του προφήτη Ιεζεκιήλ με αγένειο τον Χριστό, περιβαλλόμενο από ουράνιες δυνάμεις και προφήτες. Στα ΒΑ του Ναού του Οσίου Δαυίδ, επί της οδού Τιμοθέου 13, σώζεται το αγίασμα της Αγίας Ζώνης, όπου υπάρχει πηγή που αναβλύζει από τον πολύχρωμο βράχο με σταλακτίτες και δημιουργεί μία μικρή λιμνούλα. Το αγίασμα φαίνεται μάλλον να έχει σχέση με το συγκρότημα της Μονής Λατόμου. 

 

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Η ΕΡΕΥΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΟΝΕΙΡΟΚΟΣΜΟΣ

ΚΗΠΟΙ ΠΑΣΑ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)

 

Οι Κήποι του Πασά, είναι μια πράσινη όαση με πεύκα και ασυνήθιστες πέτρινες κατασκευές. Αυτή η φανταστική αρχιτεκτονική που θυμίζει  Γκαουντί, επικεντρώνεται γύρω από ένα περίτεχνο σιντριβάνι που περιβάλλεται από μια σήραγγα που δεν οδηγεί πουθενά, αλλά ουσιαστικά λειτουργεί ως τρυποπερασμά. Δημιουργήθηκαν το 1904 σε μια  έκταση περίπου 2.000 τ.μ., με έντονη κλίση και θέα προς την πόλη. Σώζονται: ένα σιντριβάνι και γύρω από αυτό μια σήραγγα, μια στέρνα για τη συγκέντρωση του νερού, μια χαμηλή πύλη που οδηγεί σε ένα υπόγειο χώρο και ένα υπερυψωμένο καθιστικό. Όλα τα κτίσματα είναι μικρού μεγέθους με δρομάκια και κλίμακες σε διαφορετικά επίπεδα. Κατά μια εκδοχή οι Κήποι ήταν το ησυχαστήριο του Σειφουλάχ Πασά και των Οθωμανών Τεκτόνων που ανήκαν στον στενό του κύκλο, ο οποίος έκτισε εκεί αυτό το περίεργο σύμπλεγμα πέτρινων κατασκευών, γεμάτων μυστικιστικά σύμβολα.. Πολλοί συνηθίζουν να τους αποκαλούν και «Δρακόσπιτα» ή «άντρο των δερβισάδων». Οι Κήποι του Πασά, ανήκουν στα παράξενα κομβικά μνημεία της Θεσσαλονίκης με την μυστικιστική ατμόσφαιρα και αποτελούν έναν από τους αστικούς της μύθους. Η ποιητική ονομασία του κήπου δεν γνωρίζουμε από πού προέρχεται, έτσι μεταφέρθηκε μέχρι σήμερα μέσα από τις μνήμες των κατοίκων της περιοχής. Σίγουρα δεν συνδέεται με κάποια έπαυλη ή σπίτι Τούρκο αξιωματούχου. Φήμες επίσης λένε πως οι Κήποι του Πασά παλιότερα αποτελούσαν το τέλος των κατακομβών της Θεσσαλονίκης και ότι οι πέτρες με τις οποίες κατασκευάστηκαν ήταν όλες χτυπημένες από κεραυνό. Οι οπαδοί του Αποκρυφισμού επέλεξαν τους Κήπους του Πασά και τους διαμόρφωσαν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην γίνονται αντιληπτοί από τον κόσμο και να μην γινόταν σε κανέναν γνωστό πως εκεί πραγματοποιούσαν ανθρωποθυσίες. Υπάρχει μάλιστα ένα συγκεκριμένο σημείο, που ονομάστηκε «Νύμφη και θεωρείται ακόμη και σήμερα για πολλούς «καταραμένο». Το μόνο σίγουρο είναι ότι στους λάτρεις των θρίλερ σίγουρα κινεί το ενδιαφέρον και μια ολονύχτια διαμονή εκεί θα αποτελούσε ιδιαίτερη εμπειρία.

Ο δράκος των Κήπων του Πασά.

Μέσα στον δράκο είναι γραμμένη με λατινικούς και αραβικούς αριθμούς η χρονιά που χτίστηκαν οι Κήποι. Κάτω από το μυστρί και το σφυρί είναι γραμμένη η χρονολογία με την παλιά τούρκικη γραφή. Στην πραγματικότητα, εκτός από τη χρονολογία κατασκευής τους και ότι ο χώρος ανήκε στο νοσοκομείο, δεν γνωρίζουμε τίποτα για τους Κήπους του Πασά –ούτε αν υπήρξε κάποιος πασάς που χρηματοδότησε το έργο ούτε πώς λειτουργούσαν οι κήποι του, πριν καταστραφεί το μεγαλύτερο τμήμα τους.

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΟΜΑΔΑ ΟΝΕΙΡΟΚΟΣΜΟΣ-ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ