ΤΑΞΙΔΕΥΩΝΤΑΣ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΕΛΛΑ (ΠΕΙΡΑΙΑΣ)

 

Είναι γνωστό ότι το κυρίως μεταπέδιο δράσης μου στο χώρο του μυστηρίου, είναι ο Πειραιάς και η περιφέρεια του. Με την έννοια “μεταπεδίο”, εννοώ ένα χώρο που μπορούμε να κινηθούμε σε πολλά επίπεδα ύπαρξης, αντίληψης και δράσης. Φυσικά και στο μεταπεδίο μου, και όχι μόνο, έχω δράσει εναντίον των εχθρών της συνανθρωπότητας. Σε κάποιες από τις δράσεις μου, στην περιοχή της Καστέλας, οι συνεργάτες μου και εγώ, αγγίξαμε τα όρια άλλων πραγματικοτήτων και άλλων χωρόχρονων, όπως σε μια συγκεκριμένη κεντρική οδό - μεγάλο στενό. Στον αναγνώστη θα πω, ακριβώς επειδή δεν θα αναφέρω το όνομα του δρόμου, ότι μπορεί να θεωρήσει ότι θέλει. Θα πω μόνο πως στην συγκεκριμένη οδό, κάτω από συγκεκριμένες διαδικασίες που ονομάζω “Μετάπολις” και “Χωροβασία”, η φωτογραφική μηχανή, υπό συνθήκες άλλων πραγματικοτήτων, κατάφερε να αποδώσει τα εξής φωτογραφικά στοιχεία και φαινόμενα:

Μια φωτογραφία με ένα ιπτάμενο φωτεινό κεφάλι που μπορείτε να βρείτε στο παράκατω link και έχει δημοσιευτεί και σε άλλους χώρους έρευνας,

 

Καθώς και μια φωτογραφία με το “παράξενο φως της Καστέλας” που θα τη βρείτε και αυτή στο παραπάνω link

Μπορεί να μην αναφέρω τον συγκεκριμένο δρόμο, όμως περίπου από κάτω του, υπάρχει ένας άλλος δρόμος στην Καστέλα, που ονομάζεται οδός Δράκου. Ο λόγος που προσέγγισα τον συγκεκριμένο δρόμο, ήταν ένα παλιό ερείπιο που η νεομυθολογία και οι θρύλοι το θέλαν στοιχειωμένο. Κάτω από τις παραπάνω τεχνικές, εντοπίσαμε την οδό Δράκου που κανονικά βρίσκεται στην κάτω πλευρά της Καστέλας, στην θέση του Τουρκολίμανου, να έχει μεταφερθεί στην πάνω πλευρά, στο ύψος του ξενοδοχείου Cavo Doro . Το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε τουλάχιστον τέσσερις φορές, από μια πλειάδα συνεργατών - μαρτύρων. Ότι το φαινόμενο υπήρξε πραγματικό και ότι η οδός στην πάνω πλευρά λειτουργούσε ως ένα είδος πύλης, προς άλλες πραγματικότητες και χώρους, το επιβεβαίωνε στον ίδιο μου τον εαυτό (βλέπετε, είμαι πιο δύσπιστος και από τον άπιστο Θωμά), η παρουσία των μαρτύρων καθώς και το φωτογραφικό υλικό που είχα αποτυπώσει. Στην συγκεκριμένη, μυστική οδό συνέβησαν και άλλα δυο σημαντικά φαινόμενα, όπως ένα παλιό εγκαταλελειμμένο ερείπιο που βρισκόταν στην μέση ενός τρίστρατου και που πολλές φορές εμφανιζόταν με διαφορετική αρχιτεκτονική δομή, για να επανέλθει την επόμενη μέρα στην γνώριμη του όψη. Στο τέλος της συγκεκριμένης οδού, υπήρχε μια παλιά εγκαταλελειμμένη μονοκατοικία της δεκαετίας του ΄70, στην οποία είχαν παρατηρηθεί φαινόμενα που η συμβατική λογική δεν μπορούσε να εξηγήσει, όπως να υπάρχουν φώτα στο εσωτερικό του και ήχος, σαν οχλαγωγία που θύμιζε παρέλαση του ΄40, ενώ το ίδιο το σπίτι, οι είσοδοι του και τα παράθυρα του, ήταν πάντα σφραγισμένα κλειστά, δεν είχε ρεύμα και στις πόρτες του υπήρχαν ακόμα τα χαρτιά της διακοπής ηλεκτροδότησης. Αυτά είναι ορισμένα φαινόμενα που έλαβαν χώρα στην περιοχή της Καστέλας, κατά τις δράσεις μου εκεί, πάντα φυσικά υπέρ της συνανθρωπότητας και πράττοντας τις προαναφερθείσες τεχνικές.

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

 

 

ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΑ ΙΩΝΙΑΣ

 

Την εποχή του 2002, μαζί μετέσσερις   από τους συνεργάτες μου βρεθήκαμε να ερευνούμε κάποια εγκαταλελειμμένα οικήματα με σκιώδη ενέργεια, στην περιοχή της Νέας Ιωνίας. Πράττοντας έναν συνδυασμό τεχνικών που έμοιαζαν με την Αριστοτέλεια Περιπατητική, τις τεχνικές Αστυμαγείας και τις τεχνικές Χωροβασίας,  καταλήξαμε σε ένα μεγάλο πλάτωμα ενός τεράστιου πάρκινγκ κομβικού supermarket, όταν ξαφνικά βρεθήκαμε εκτός τόπου, χώρου και χρόνου. Γύρω μας υπήρχε ένα μαύρο φόντο και εμπρός μας, σαν κινηματογραφικό πανί σινεμά, βλέπαμε να εξελίσσεται η χωροχρονική πραγματικότητα. Αυτό που δεν είχαν καταλάβει τότε οι συνεργάτες μου, ήταν ότι είχαμε περάσει στην θέση του παίκτη που βλέπει τη σκακιέρα από πάνω. Ουσιαστικά είχαμε βρεθεί σε έναν χώρο που λειτουργούσε έξω από το χρόνο, τον χώρο και τους κανόνες τους, ίσως και έξω και πάνω από αυτό που η θρησκεία ονομάζει “δημιουργία”. Μην με ρωτήσετε πως συνέβη αυτό το πράγμα γιατί πολλά πράγματα δεν τα αποκαλύπτω πουθενά, ούτε καν στην ίδια τη μάνα που με γέννησε και άλλωστε ίσως είναι ανούσιο και άχρηστο σε σας καθώς μπορεί να ήταν απλά κάποιο φαινόμενο που προκλήθηκε από τον χώρο και τη στιγμή και επίσης, δεν θα πρέπει να ξεχνάτε αυτό που λέω χρόνια τώρα, ότι δηλαδή, κάθε άνθρωπος είναι ένα διαφορετικό κλειδί ύπαρξης και ως εκ τούτου, καταστάσεις που μπορεί να δουλεύουν σε μένα με ένα αποτέλεσμα Χ, σε σας να είναι εντελώς άχρηστες. Η όλη κατάσταση επανήλθε εντελώς ξαφνικά και βρεθήκαμε εντός της εδώ πραγματικότητας μας και οι τέσσερις, όταν αρχίσαμε να αστειευόμαστε με το όλο συμβάν και να προσπαθούμε να το αναλύσουμε. Το σύμπαν είναι ένα άπειρο πλέγμα επιλογών και δυνατοτήτων - ακόμα και καταστάσεων που μοιάζουν μη συμβατικές. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και ό ίδιος ο άνθρωπος, ως ύπαρξη, δεν αποτελεί πλέγμα. Σκεφτείτε μόνο πόσο πλέγματα - δίκτυα διακατέχουν το ανθρώπινο σαρκίο. Δίκτυα κυττάρων, δίκτυα νευρώνων, δίκτυα εγκεφαλικών συνάψεων, όλα αυτά μαζί και με άλλα που δεν αναφέρω, αποτελούν τον άνθρωπο. Όταν βλέπω προσωπικότητες, που ασχολούνται  με ανόητα πράγματα και ιδέες, ενώ ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος και δημιουργημένος για να εξελιχθεί σε κάτι καλύτερο από αυτό που είναι σήμερα, κυριολεκτικά θλίβομαι. Πολλές φορές έχω πει σε ανθρώπους που έχω συναντήσει στον χώρο της έρευνας, πώς μπορούν να είναι τόσο ηλίθιοι , όταν έχουν δει έστω και ένα ψίχουλο από το ανεξήγητο και άπειρο σύμπαν. Αλλά είπαμε, οι κανόνες του παιχνιδιού διακατέχονται από την ελευθερία στην βούληση.

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ 

ΥΓ Στα γεγονότα μάρτύρες ήταν ο Λεωνιδας Ελευθερόπουλος η χρύσα καλαμαρά ο Σταυρός Γαββαλάς .