ΙΕΡΟΣ ΤΟΤΕΜΙΣΜΟΣ

 

Το «τοτέμ» είναι ένα ζώο, φυτό ή αντικείμενο που μια φυλή ή φατρία λατρεύει ως προστάτη, πιστεύοντας ότι από αυτό κατάγονται τα μέλη της. Η λέξη «τοτέμ», προέρχεται από την Ojibwa, μια γλώσσα των Algonquin, που πλέον έχει εκλείψει και ήταν ομιλούμενη στην Βόρεια Αμερική και τον Καναδά. Η λέξη «Ototeman» στην γλώσσα τους, σήμαινε «αυτός, είναι της φυλής μου» και συμβολίζει την ιερή ιδιότητα και τη γενετική καταγωγή, με αυστηρούς κανόνες που απαγορεύουν την προσβολή του. Θεωρείται φορέας πνευματικής δύναμης ή ιερότητας, συχνά συνδεδεμένο με έναν πρόγονο, ζώο ή φυσικό φαινόμενο. Η τοτεμική θρησκεία, βασιζόταν στα ζώα και στην μετατροπή από ζώο σε άνθρωπο και το αντίθετο! Τα ζώα τοτέμ είναι μια μορφή οδηγού πνεύματος που αναγνωρίζεται από τους περισσότερους πολιτισμούς που περιέχουν σαμανικά στοιχεία. Η βάση της σαμανικής πρακτικής είναι η πεποίθηση ότι όλα τα πράγματα έχουν ένα πνεύμα, (animus). Αυτό κάνει όλα τα πράγματα συνειδητά. Αποκτάται κατά τη γέννηση ενός ατόμου και ταξιδεύει μαζί του στο μονοπάτι της ζωής του. Σε άλλους πολιτισμούς στην εποχή της γήρανσης, κάποιος επιλέγει  το τοτέμ του ζώου. Έτσι υποδηλώνει ότι είναι πνευματικά ώριμος. Στην πορεία της εξέλιξης, οι άνθρωποι περάσαμε από όλα τα στάδια των όντων που ήμασταν κάποτε. Εδώ και εκατομμύρια χρόνια είναι φυσικό αυτά τα πλάσματα να ζουν ακόμη μέσα μας, από την άμορφη μονοκύτταρη αμοιβάδα ως και το φίδι κλπ. Αυτά τα “συμβολικά” και “μεταφορικά” όντα μέσα μας, διαθέτουν ενστικτώδεις αισθήσεις και αρχέγονες γνώσεις, πέρα από την ορθολογική σκέψη και πάνω απ’ όλα, δεν έχουν προκαταλήψεις ως προς το τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να δουν. Ένας έμπειρος σαμάνος έχει μια πολύ ισχυρή σχέση με το δυναμικό του ζώο και ένας λαμπρός άνθρωπος μπορεί να αναγνωρίσει με την πρώτη ματιά την εμφάνιση και την συμπεριφορά του ζώου του σαμάνου. Αρχικά, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν επιλέγουμε ένα ζώο δύναμης, μάλλον ένα ζώο δύναμης μας επιλέγει. Για να δημιουργήσετε μια πραγματική συμμαχία με το δυναμικό ζώο σας, πρέπει να αποκαλύψετε τον εαυτό σας ή ακόμα και να το δώσετε στο όνομά σας για να το ονομάσετε όταν αποφασίσετε να ταξιδέψετε. Για παράδειγμα, οι σαμάνοι χρησιμοποιούν χορούς για να προσπαθήσουν να συνδεθούν με το ζώο τους μιμούμενοι τις κινήσεις και τη συμπεριφορά τους στο χορό των τελετουργιών. Η επανασύνδεση επιτυγχάνεται όταν μέσω της ενεργητικής φαντασίας αλλά και της τέχνης δώσουμε χώρο στην πρωτόγονη πλευρά μας να εκφραστεί μέσα από την αισθητική απόσταση που μας παρέχει η τέχνη. Για έναν προχωρημένο σαμάν, λοιπόν, δεν υπάρχει πρόβλημα να αισθάνεται ή να ακούσει το δυναμικό του ζώο να του μιλάει. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η κύρια ατζέντα κατά την επίκληση του ζωώδους πνεύματός, είναι η μίμηση των ιδιοτήτων τους. Το τοτέμ μπορεί να εννοηθεί και με έναν άλλο τρόπο. Στην έννοιά του είναι παρόμοιο με έναν φύλακα άγγελο που θα ερχόταν να βοηθήσει εγκαίρως σε δύσκολες καταστάσεις και θα έδινε σοφία και δύναμη. Σε διάφορους θρύλους, αυτά τα ζώα γίνονται θαυματουργοί αγγελιοφόροι και οδηγοί.

 

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ 

 

 

Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΓΩΝΙΟΥ

 

Το παγώνι ήταν πράγματι το ιερό πουλί της θεάς Ήρας, της προστάτιδας του γάμου και της συζύγου του Δία. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, το παγώνι ήταν το πουλί που οδηγούσε το άρμα της θεάς στον ουρανό, συμβολίζοντας την εξουσία και την ομορφιά της Ήρας. Ο μύθος λέει ότι η Ήρα έβαλε τα μάτια του Άργου, ενός φύλακα που σκότωσε ο Ερμής με εντολή του Δία, πάνω στο παγώνι, δίνοντάς του έτσι την εμβληματική ουρά του.Τα  Φτερά του παγωνιού ακόμη, θα συναντήσουμε να κοσμούν το έμβλημα του Λόρδου Krishna, ένα είδωλο του θεού Βισνού, μίας από της οντότητες του Τριμουρτί (ανάλογα προς την τριαδικότητα του Χριστιανισμού, που εκφράζεται αντίστοιχα μέσω της Αγίας Τριάδας η οποία αντιπροσωπεύει την αδιαίρετη ολότητα, τον Θεό, μέσω τριών υποστάσεων). Η βουδιστική θεότητα Mahamayuri απεικονίζεται σε ένα παγώνι, ως μέσο μετακίνησής της. Τα πτηνά αυτά ακόμα, φαίνεται να στηρίζουν τον θρόνο του Αμιτάμπα, το ρουμπινί – κόκκινο του ηλιοβασιλέματος – χρωματισμένο αρχέτυπο Βούδα του Αιώνιου Φωτός. ένα φτερό παγωνιού είναι σύμβολο τόσο της αθανασίας, όσο και της ανανέωσης. Ως εκ τούτου, συχνά θεωρείται και ως ένα σύμβολο της ανάστασης.Σε γενικές γραμμές, το παγώνι αντιπροσωπεύει μερικά από τα πιο θαυμαστά ανθρώπινα χαρακτηριστικά . Το παγώνι είναι ένα σύμβολο της αριστοκρατίας, της αγιότητας, την προστασίας, και της καθοδήγησης. Είναι η επιτομή τόσο της ομορφιάς και της ακεραιότητας, θεωρείται ότι είναι παρόμοιο με αυτό που οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν όταν ζουν τη ζωή τους σε υψηλότερες πνευματικές διαδρομές. Στο Χριστιανισμό, αντιπροσωπεύει όλα όσα συμβολίζουν τον Θεό, την αγιότητα, την ανάσταση, την ανανέωση και την αθανασία . Τα φτερά του παγωνιού ξεχωρίζουν για την υπερηφάνεια, και κατ 'επέκταση, την αξιοπρέπεια και την ομορφιά. σύμβολο της πληρότητας, αφού σε αυτή ενώνονται όλα τα χρώματα και η κυκλική της μορφή, όταν ανοίγει εντελώς, μετατρέποντας το παγώνια σε ένα φωτεινό σύμβολο. Επίσης, λόγω ότι είναι κοντά στη γαλοπούλα, αυτό το πτηνό αποτελεί ένα σύμβολο της ματαιοδοξίας και της ευθραυστότητας των εμφανίσεων, που εξαφανίζονται με την ίδια ταχύτητα, που το παγώνι κλείνει την ουρά του. Επίσης στην αστρονομία, Ο Ταώς είναι νότιος παραπόλιος αστερισμός σημειώθηκε μεταξύ 1595 και 1597 από τους Keyser και Houtman και συνορεύει με τους αστερισμούς Τηλεσκόπιον, Βωμός, Πτηνό, Οκτάς και Ινδός.Ταώς σημαίνει παγώνι και αποτελεί σύμβολο της αθανασίας. Οι πιο σημαντικοί αστέρες είναι: α Ταώ,β Ταώ,δ Ταώ,γ Ταώ,φ2 Ταώ,HD 181433. Το φυλαχτό με την εικόνα του παγωνιού συμβολίζει την ομορφιά. Η μαγική δύναμη βρίσκεται στη μεγάλη ουρά του πουλιού, η οποία το καθιστά τόσο όμορφο που το τιμούν, το σέβονται και το εξυψώνουν εδώ και αιώνες. Ένα φυλαχτό παγώνι θα προσελκύσει χαρά στο σπίτι, η οποία φέρνει μαζί της ομορφιά, σοφία και επιτυχία.

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

 

 

 

Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ

 

(Όταν ακούτε την λέξη “θάνατο” να εννοείτε “μεταμόρφωση)

Η λέξη Μυστήριο στην αρχαία Ελλάδα σήμαινε το μυστικό, το άρρητο μέρος μιας τελετής ή λατρείας, που δεν γινόταν φανερή σε άτομα που δεν είχαν μυηθεί. Ένα από τα σπουδαιότερα χαρακτηριστικά της ελληνικής θρησκείας ήταν η παιδευτική της λειτουργία. Η μετάβαση των εφήβων από την παιδική στην ενήλικη ζωή διευκολυνόταν με μία σειρά τελετών μυήσεως, κοινό χαρακτηριστικό των οποίων, ήταν ο προσωρινός αποκλεισμός του μυούμενου από τον κόσμο της καθημερινότητας. Το όνομα Αχιλλεύς στην αρχ. ελλ. ετυμολογία προέρχεται από το «ἄχος» (αρσ.) (θλίψη, πόνος) και το «ἴλλω» (περιπλανιέμαι, τριγυρνώ - όπως ένας μυημένος κατά την τελετή μύησης) δηλαδή «αυτός που τριγυρίζει θλιμμένος». Κατά μια άλλη, πιο πρόσφατη άποψη, μπορεί να προέρχεται και από το «ἄχος» και το «λεώς» (λαός), δηλαδή «αυτός που προκαλεί θλίψη ή και πόνο στο λαό», δηλαδή στους εχθρούς. Ο Αχιλλέας ήταν ένας μυημένος της αρχαιότητας και βασιλιάς των Μυρμιδόνων στη Φθία. Την ανατροφή του Αχιλλέα  ανέλαβε ο Κένταυρος Χείρωνας στο Πήλιο με εντολή του Πηλέα. Εκεί ο μυθικός Αχιλλέας ανδρειώθηκε και έμαθε να χειρίζεται με τελειότητα τα όπλα αλλά και την τέχνη του κυνηγιού.  

 

Μυθική η ασπίδα του Αχιλλέα.

Μια ασπίδα έργο τέχνης, που έχει συζητηθεί και αναλυθεί όσο λίγα αντικείμενα της αρχαίας ιστορίας. Και ποιος άλλος θα μπορούσε να είχε φτιάξει αυτή την ασπίδα αν όχι ο Ήφαιστος; Και δεν είναι λίγοι βέβαια εκείνοι οι οποίοι έχουν υποστηρίξει ότι ο Όμηρος δεν περιέγραφε στους στίχους του στην Ιλιάδα μια πραγματική ασπίδα, αλλά επινοήματα που ένωσε με αριστοτεχνικό τρόπο. Το σίγουρο είναι ότι η μυθική ασπίδα του Αχιλλέα δεν μπορεί παρά να κρύβει μεγάλους και μικρότερους συμβολισμούς. Η Θέτιδα ζήτησε από το θεό Ήφαιστο να σφυρηλατήσει μια ασπίδα και έτσι και έγινε. Δεν ήταν όμως μια απλή ασπίδα αλλά ένας ολόκληρος συμβολισμός. Τα μέταλλα που χρησιμοποίησε ο Ήφαιστος για να την φτιάξει ήταν ο χαλκός, ο κασσίτερος, το χρυσάφι και το ασήμι. Αυτό που την κάνει επίσης να ξεχωρίζει ήταν ο συμβολισμός της. Αποτελούταν ουσιαστικά από πέντε ζώνες καθεμιά από τις οποίες σχημάτιζε πέντε ομόκεντρους κύκλους. Για των Αχιλλέα ο Τρωικός πόλεμος συμβολίζει τον αγώνα της ψυχής να οδηγηθεί από τον εδώ τόπο, τον πλημμελή και άτακτο στον εκεί τόπο, τον νοητό και πνευματικό. Ο Αχιλλέας αρχικά μεταμφιέζεται σε γυναίκα για να μην πάει στον πόλεμο. Από τη φύση του όμως δεν μπορεί να κρυφτεί κι έτσι όταν ο Οδυσσέας φέρνει δώρα για τις γυναίκες στο παλάτι του Λυκομήδη, ο Αχιλλέας διαλέγει το σπαθί (σύμβολο της βούλησης ή του πνεύματος που θα τον οδηγήσει στη νίκη). Επιλέγει λοιπόν τον δρόμο του (η μήπως ο δρόμος τον επιλέγει;) προτιμώντας να ζήσει λίγα χρόνια αλλά δοξασμένα, ενώ στο πρόσωπο του ενσαρκώνεται πλέον το αρχέτυπο του πολεμιστή, του Ανθρώπου που πολεμάει για τα ιδανικά του. Ένα σημαντικό γεγονός στην Ιλιάδα είναι ο θυμός του Αχιλλέα, όταν ο Αγαμέμνωνας του παίρνει τη Βρισηίδα. Δεν είναι επειδή θα χάσει την κοπέλα, αλλά επειδή προσβάλλεται από τη στάση του βασιλιά των Ελλήνων. Είναι η μεγαλύτερη προσβολή για έναν πολεμιστή, είναι η μεταχείριση του με τέτοιο τρόπο ώστε να αμφισβητηθεί η τιμή και η αξία του. Ο Αγαμέμνονας του προσφέρει πλούσια δώρα και επιθυμεί τη συμφιλίωση, αλλά είναι δυνατόν να συμβιβαστεί η Ψυχή του πολεμιστή και να εξαγοραστεί με υλικά αγαθά; Επίσης η περίφημη Αχίλλειος πτέρνα. Αυτή η μικρή λεπτομέρεια, αυτή η φαινομενικά ασήμαντη παράλειψη, θα καθόριζε τελικά την τύχη του ήρωα. Ένα ακόμη επίπεδο μυστηρίου και γοητείας στον θρύλο. Σήμερα, η έκφραση συμβολίζει κάθε κρυφή αδυναμία, κάθε ευάλωτο σημείο που μπορεί να αποβεί μοιραίο, υπενθυμίζοντάς μας ότι ακόμη και οι πιο ισχυροί έχουν τα τρωτά τους σημεία! Η ιδέα διαπερνά τη λογοτεχνία, την ψυχολογία, ακόμη και την καθημερινή γλώσσα (πόσες φορές δεν έχουμε πει ότι «αυτό είναι η Αχίλλειος πτέρνα του»;). Η ιστορία του Αχιλλέα και της τρωτής του φτέρνας μας διδάσκει για την ισορροπία μεταξύ δύναμης και αδυναμίας. Ο Αχιλλέας ήταν ένας ηρωικός χαρακτήρας που συμβολίζει τη δύναμη, την ανδρεία και την ευαισθησία. Μας εμπνέει να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα της ζωής με αυτήν την ίδια δύναμη και ανδρεία, αλλά και με σεβασμό και ανθρωπιά προς τους άλλους.

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ