Το νερό αποτελεί συστατικό όλων των σημείων του σώματος πχ, 90% στο αίμα, 75% στον εγκέφαλο, 22% στα οστά, 75% στο μυϊκό ιστό, 20% στο λιπώδη ιστό κλπ. Συνολικά αποτελεί το 98% του βάρους στο έμβρυο, περίπου 75% στα παιδιά και 50-65% στο ανθρώπινο σώμα των ενηλίκων. Το νερό είναι απαραίτητο για τη ζωή. Αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα για την επιβίωση και την πρόληψη της αφυδάτωσης. Χωρίς νερό, οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν μόνο για λίγες ημέρες. Το νερό καταλαμβάνει το 75% του σωματικού βάρους στα βρέφη και έως 55% σε ηλικιωμένους και είναι απαραίτητο για την κυτταρική ομοιόσταση και τη ζωή. Οι άνθρωποι χρειάζονται και πίνουν νερό για διάφορους λόγους, με τον πιο συχνό και απαραίτητο για τη ζωή, την φυσιολογική δίψα. Το νερό αποτελεί τον πυρήνα της ζωής μας, καθώς είναι απαραίτητο για κάθε λειτουργία του σώματός μας. Από τη διατήρηση της θερμοκρασίας μας μέχρι την ενίσχυση των μεταβολικών διαδικασιών, η ισορροπία νερού είναι κλειδί για την υγεία και την ευεξία. ΚΟΙΝΩΣ ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ! Το νερό είναι καθαριστικό, θεραπευτικό, ψυχολογικό και στοργικό στοιχείο. Είναι το συναίσθημα της φιλίας και της αγάπης που κυλάει ανάμεσα μας, όταν είμαστε με την οικογένεια, τους φίλους και τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Όταν κολυμπάμε είναι το νερό που μας συντηρεί, όταν διψάμε το νερό είναι που ξεδιψάει. Μια άλλη εκδήλωση αυτού του στοιχείου, είναι οι βροχοπτώσεις που μας ποτίζουν ή η δροσιά που σχηματίζεται στα φυτά μετά τη δύση του ήλιου. Όποιος θεωρήσει τον άνθρωπο ένα πλάσμα από νερό, φυσικά δεν θα έχει άδικο! Το νερό είναι ένα αλχημικό στοιχείο της φύσης. Αλχημικό αποκαλούμε ένα στοιχείο, με σκοπό να μεγεθύνουμε το φάσμα της αντίληψής μας και να μην το περιορίσουμε μόνο στη φυσική του μορφή ή κατάσταση. Το νερό το βρίσκουμε σε τρείς καταστάσεις, στερεό –πάγος, υγρό και αέριο. Πέραν τούτου αν το εξετάσουμε ως σύμβολο, μπορεί να ξεκινήσει από τα κοσμικά ύδατα μέσα από τα οποία αναδύθηκε ο κόσμος και να καταλήξει στο Η2Ο, επίσης σύμβολο, που χρησιμοποιούμε για να προσδιορίσουμε ένα μοντέλο, έναν τρόπο ένωσης δύο χημικών στοιχείων. Τον τελευταίο αιώνα, η δουλειά κυρίως ερευνητών επιστημόνων έχει τεκμηριώσει με αποδεικτικό επιστημονικό υλικό, κάτι που υπήρχε ως γνώση και πρακτική από τα αρχαία χρόνια: Υπάρχει μια αλληλεπίδραση του υδάτινου στοιχείου με τη φυσική αλλά και κυρίως με την ψυχική δραστηριότητα του ανθρώπινου είδους. Tι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι, το νερό συμπεριφέρεται σαν ένα ζωντανό υλικό που ανταποκρίνεται στις σκέψεις, τα συναισθήματα και την πνευματική δραστηριότητα του ανθρώπου. Mε άλλα λόγια, το νερό μπορεί να λειτουργήσει σαν ένας συσσωρευτής ενέργειας και φορτίζεται, ενεργοποιείται από τον άνθρωπο, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Και αφού οι ίδιοι είμαστε νερό, μπορούμε μέσω τον σκέψεων μας να φορτίσουμε τον εαυτό μας μέσω συστήματος ή σκέψεων, κύριοι! Δεν είναι τυχαίο η θεοποίηση του νερού από όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, από τους ινδιάνους και τους Ίνκας της Αμερικής, τους αρχαίους Έλληνες και τους Αιγυπτίους, μέχρι τους Σαμάνους και Βαβυλώνιους της Ασίας. Υπήρξε κύριο στοιχείο λατρείας, όπως καταγράφεται στους μύθους για τις Ναϊάδες και τις Νεράιδες των πηγών, τις Νηριήδες των ωκεανών και για κάποιους άλλους, τις Ντέβας του νερού.
ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
