Το άγιο δισκοπότηρο υπήρξε το κεντρικό σύμβολο της δύναμης και της ουσίας της τράπεζας του Κάμελοτ. Η συνεκτική του δύναμη υπήρξε σύμβολο ενότητας για μια χώρα που σπαρασσόταν από την βρετανο-σαξονική διαμάχη στην εποχή της Αγγλοσαξονικής Αγγλίας επί αιώνες. Το Άγιο Δισκοπότηρο, ή ιερό Γκράαλ ήταν ένα σκεύος που χρησιμοποιήθηκε κατά την παράδοση από τον Χριστό στον Μυστικό Δείπνο και δόθηκε στον Ιωσήφ της Αριμαθείας. Εκεί συγκεντρώθηκε, κατά την ίδια παράδοση, το αίμα και ο ιδρώτας του Ιησού, την ώρα που τον κατέβαζε ο Ιωσήφ από τον Σταυρό. Κάποιοι άλλοι το ταυτίζουν με την Ιερά Σινδώνη και αρκετοί το βλέπουν ως σύμβολο ή ιερή γενιά. Ακόμα και η τοποθεσία στην οποία έκρυψαν το θρυλικό Γκράαλ έχει ταυτιστεί κατά περιόδους με διάφορες περιοχές ανά τον κόσμο: από το Γκλαστόνμπερι της Αγγλίας και το Ρενέ λε Σατό της Γαλλίας μέχρι το Οκ Άιλαντ των ΗΠΑ, τη Βαλένθια της Ισπανίας ή το Μπάρι της Ιταλίας. Ο όρος Γκράαλ εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη του 1190, έτος θανάτου του συγγραφέα Κρετιέν ντε Τρουά, ο οποίος άφησε ημιτελές το τελευταίο ιπποτικό του μυθιστόρημα Πάρσιφαλ. Ανάλογες ιστορίες συναντάμε και σε ουαλικούς μύθους όπως σ' εκείνον με το λέβητα της θεάς Σέριντγουεν, μια μεγάλη χύτρα μέσα στην οποία παρασκεύαζε το μαγικό ελιξίριο της σοφίας. Αρκούσε να βουτήξει κάποιος το δάχτυλό του μέσα σ' αυτό το ματζούνι για να κατακτήσει τη γνώση. Από τα μέσα του 12ου -13ου αιώνα, το γκράαλ άρχισε να γράφεται με κεφαλαίο. Η λέξη “Grail” προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «κρατήρας» που εκτός από την κυριολεκτική του σημασία εννοούσαν και το δοχείο της ανάμειξης. Στο βιβλίο των Γνωστικών «Corpus Hermeticum» στο τέταρτο κεφάλαιο αναφέρει: «Ο Θεός έστειλε ένα μεγάλο δοχείο, γεμάτο με τις δυνάμεις του Πνεύματος». Το κείμενο αυτό, μας καλεί να «βαπτίσουμε» τους εαυτούς μας μέσα σε αυτό το πνευματικό δοχείο έτσι ώστε να ενωθούμε πάλι με το Θείο. Όλοι όσοι εξαγνίζονται με τη «βάπτιση» στις δυνάμεις του Πνεύματος, συμμετέχουν στη Γνώση, στη ζωντανή γνώση του Θεού. Ο Ιππότης του Δισκοπότηρου είναι υψηλόφρων, ευγενής, ένας ερευνητής της αλήθειας που ξέρει ότι όλα στη ζωή είναι διεφθαρμένα. Όπου πηγαίνει βρίσκει θάνατο και ερείπια, ενώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς του θέλει να υπηρετεί την άφθαρτη αλήθεια, αισθάνεται εξαντλημένος από τον κόσμο, είναι μοναχικός χαρακτήρας και ενστικτωδώς γνωρίζει ότι η άφθαρτη αλήθεια υπάρχει αλλά δεν μπορεί να τη γνωρίσει. Μέσα σ’ αυτή τη θάλασσα των εικασιών, οι ειδικοί μελετητές αναζητούν μια σύμβαση και συνάγουν τρεις πιθανές προσεγγίσεις για το Γκράαλ. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που το θεωρούν πολύτιμο αντικείμενο και το συνδέουν με τη μορφή του Χριστού, γι’ αυτό αναζητούν την ακριβή τοποθεσία όπου φυλάσσεται. Στη δεύτερη κατηγορία εκείνοι που το μελετούν ως σύμβολο και στην τρίτη εκείνοι που ερευνούν τις λογοτεχνικές ρίζες του μύθου. Το Άγιο Δισκοπότηρο ονομάζεται αρχικά απλό κύπελλο στα έργα του Κρετιέν ντε Τρουά. Η λέξη προέρχεται πιθανώς από την αρχαία γαλλική λέξη γκραάλ που σημαίνει «πλατύ και ευρύχωρο πιάτο ή δίσκος». Αν και συνήθως σκεπτόμαστε το δισκοπότηρο ως κύπελλο, στις διαφορετικές εκδοχές του μύθου ή και σε διαφορετικούς μύθους περιγράφεται ως δίσκος, κέρας της Αμάλθειας, κέρας της αφθονίας ή ακόμα και βιβλίο ή λίθος.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
