Πολλές φορές βλέπετε στο δρόμο τα “κορίτσια του δρόμου”. Όντως, η λέξη που λέτε έστω και υποσυνείδητα, είναι σωστή αφού σε ένα μεγάλο μέρος από εσάς τα αγοράκια, σας άνοιξαν τον δρόμο για πρώτη φορά στη ζωή σας. Κοινώς, πήγατε πρώτη φορά στη ζωή σας με γυναίκα. Αυτές οι κοπέλες ή κυρίες, πρέπει να θεωρούνται ιερές. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι στην αρχαιότητα ήταν στα ιερά της Αφροδίτης και κανείς δεν τολμούσε να τις βρίσει. Όταν ήμουν μικρότερος, στη γειτονιά μου, υπήρχε μια τέτοια κυρία. Μεγάλωσε το παιδί της μόνη της και το σπούδασε, κάνοντας αυτή τη δουλειά. Εάν σε αυτή τη γυναίκα, δεν της αξίζει ο τίτλος της κυρίας ή της μάνας που θυσιάζεται προς χάριν των παιδιών της, που σταυρωνόταν αυτή κάθε μέρα για να μη σταυρωθεί ο γιος της, τότε είστε λίγοι μπροστά της και δεν αξίζετε να σηκώνετε το βλέμμα σας σε τέτοιες γυναίκες. Μια άλλη φορά κινούμενος με τη μηχανή μου, είδα ένα κορίτσι 20 χρονών να την πληρώνει ένας γέρος και να πηγαίνουν σε ένα κοντινό ξενοδοχείο. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι αν δεν υπήρχε αυτό το κορίτσι, αυτός ο γέρος θα έβγαζε τα ένστικτα του στη γυναίκα σας ή στην κόρη σας. Αν κάτσετε να το σκεφτείτε, αυτές οι κοπέλες- κυρίες, επιτελούν έργο, μέσα στον υποτιθέμενο πολιτισμένο κόσμο σας. Οι κενόμυαλοι τις αποκαλούν πόρνες και για να μη νομίζετε ότι σας βρίζω, βάλτε και έμενα μέσα σε αυτούς. Μέρες πριν γραφτεί αυτό το κείμενο, πέρασα έξω από ένα τέτοιο σπίτι και είδα να μπαίνουν μέσα ξένοι από άλλες χώρες. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, ήταν “κοίτα να δεις, ακόμα και εδώ, πράττουν έργο”. Φυσικά, μπορείτε να με κατηγορήσετε, όπως γίνεται συνήθως, ότι είμαι υπέρ της πορνείας. Όχι, δεν είμαι αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν βλέπω τι πράττουν. Πολλές από αυτές τις γυναίκες κάνουν αυτή τη δουλειά γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, αντί να στείλουν τις κόρες τους και τους γιους τους στην κόλαση, πάνε οι ίδιες. Άλλες μπαίνουν σε αυτό τον δρόμο γιατί μπορεί να εκβιάζονται ή γιατί μπορεί να θέλουν να πάρουν τη δόση τους. Θα μου πει κάποιος πως αυτές οι γυναίκες πληρώνονται και εγώ θα απαντήσω ότι ορισμένες δουλειές, σαν και αυτή, δεν μπορούν να πληρωθούν ούτε με όλα τα λεφτά του κόσμου σας. Δεν σας και μου περνάει από το μυαλό πως μπορεί να νιώθει η κοπέλα την ώρα που είναι από πάνω της ο κάθε ένας (γελάω με την έννοια της δικαιοσύνης στον πολιτισμό σας). Όπως και να έχει, είναι περισσότερο κυρίες από άλλες ορισμένες “κυρίες” που πάνε να βγάλουν τα μάτια του ενώ είναι παντρεμένες ή έχουν σχέση. Και ούτε αυτό βεβαία θα το κατηγορήσω, γιατί κάποιες μπορεί να το κάνουν γιατί έχουν την ανάγκη να νιώσουν την αγάπη και την στήριξή που δεν βρίσκουν στο περιβάλλον τους. Θα κατηγορήσω μόνο αυτές που το κάνουν απλά για το κέφι τους. Και αυτές μπορείτε να τις πείτε πόρνες (άλλα να πάρει ο διάολος! Ποιοι είστε εσείς που θα κρίνετε τον καθένα, πηγαίνετε πρώτα στον καθρέφτη και κρίνετε τα μούτρα σας). Οι πόρνες κάνουν τους γιους σας άντρες, φυλάνε την κοινωνία με τη δουλειά τους από τα ένστικτα του καθενός που τα βγάζει εκεί και όχι αλλού. Για αυτό και τις θεωρώ ιερές ή τις αποκαλώ κυρίες των πεζοδρομιών. Θα μου πείτε, ποιος είμαι εγώ που μπορώ να σας κρίνω όλους εσάς. Δεν κρίνω κανέναν σας, αν ισχύει αυτό που λένε όλες οι θρησκείες, στον κόσμο υπάρχει ελευθερία στη βούληση. Πείτε ότι είμαι ο τελευταίος του κόσμου σας. Εγώ είμαι άπλα ένας αναζητητής του κόσμου που σας περιγράφει αυτά που βλέπει γύρω του και αυτά που σκέφτεται. Δεν είμαι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από έναν απλό αναζητητή.
ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
