ΟΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΠΤΗΝΩΝ

 

Ένα λάβεμπερς που ήρθε στο σπίτι μου μόνο του, έμπαινε στο κλουβί, όταν κουράζονταν να πέτα, μόνο του! Ακόμα και με ανοιχτά παράθυρα δε έβγαινε έξω και υπάκουγε εντολές του τύπου, ανέβα ξύσε μου το κεφάλι. Έζησε μαζί μας 14 χρόνια και είχε γίνει φιλαράκι, με την γάτα. ούτε η γάτα ούτε αυτό ενοχλούσε το ένα το άλλο!

Τα πτηνά (πουλιά) είναι ζώα ομοιόθερμα σπονδυλωτά, τα οποία στην πλειονότητα τους μπορούν να πετούν με τις πτέρυγες ή φτερούγες, οι οποίες βρίσκονται στη θέση των πάνω άκρων τους. τα πτηνά παρουσιάζουν πολλές ανατομικές ομοιότητες με τα ερπετά, απ’ όπου προέρχονται. Σήμερα γίνεται ευρύτερα αποδεκτό ότι τα πτηνά προήρθαν από τους δεινόσαυρους, αλλά έχουν διατυπωθεί και διαφορετικές απόψεις όπως για παράδειγμα ότι προήρθαν από περισσότερο πρωτόγονα αρχοσαύρια ή αρχέγονα κροκοδείλια.Επιπλέον, δεν συμφωνούν όλοι οι ερευνητές ποια είναι η προγονική ομάδα των δεινοσαύρων απ’ όπου προήρθαντα πτηνά. Τα πτηνά έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό με τους ορνιθίσχιους δεινόσαυρους τη δομή της λεκάνης.Εντούτοις οι περισσότεροι ερευνητές θεωρούν ότι τα πτηνά προέρχονται από τα σαυρίσχια θηρόποδα. Στην Ιλιάδα, οι μεν θεοί χρησιμοποιούν τα πουλιά για να μεταμορφωθούν και για να μεταφέρουν μηνύματα στους ανθρώπους, οι δε άνθρωποι τα χρησιμοποιούν ως σημάδια, οιωνούς, σύμβολα δηλαδή τα οποία ερμηνεύουν προκειμένου να πάρουν πληροφορίες για το παρόν, αλλά και για τις προθέσεις των θεών όσον αφορά το μέλλον. Τα πτηνά λειτουργούν, εν ολίγοις, ως διαμεσολαβητές ανάμεσα στον κόσμο των ανθρώπων και εκείνον των θεών. έρευνα σχετικά με το πώς τα ωδικά πτηνά αναγνωρίζουν μια ηχητική ακολουθία θέτει υπό αμφισβήτηση την επικρατούσα άποψη ότι τα ωδικά πτηνά έχουν την τάση να βασίζονται σε απόλυτο τόνο για να αναγνωρίζουν ένα μοτίβο τραγουδιού, σε αντίθεση με τους ανθρώπους που έχουν την τάση να βασίζονται σε σχετικό τόνο. Micah R. Bregman, Aniruddh  Patel, και Timothy Q. Gentner από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο και του Πανεπιστημίου Tufts. τα πτηνά φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ευεργετικά για τον άνθρωπο, καθώς με το πέταγμά τους μεταφέρουν την αίσθηση της φύσης μαζί τους ενώ, ακόμη και αθέατα σε δέντρα και θάμνους, το τραγούδι τους είναι αισθητό με θετική επίδραση. έχει δείξει η έρευνα, το να ακούει κανείς ηχογραφημένα κελαηδίσματα, ακόμη και με ακουστικά, μπορεί να μετριάσει τα αρνητικά συναισθήματα.  Όταν σκεφτόμαστε επικονιαστές, στο μυαλό έρχονται συνήθως οι μέλισσες και οι πεταλούδες, αλλά πουλιά-επικονιαστές, όπως τα κολιμπρί και οι μελοφάγοι, συμβάλλουν επίσης σε μεγάλο βαθμό, ιδιαίτερα σε μεγάλα υψόμετρα ή ζεστά κλίματα. Στη Νότια Αφρική, για παράδειγμα, σχεδόν το ένα τέταρτο των φυτών Salvia γονιμοποιούνται από πουλιά, Όταν τα πουλιά ταξιδεύουν, παίρνουν τους σπόρους που έχουν φάει μαζί τους και τους διασκορπίζουν μέσω των περιττωμάτων τους. Φέρνουν πίσω σε οικοσυστήματα φυτά που έχουν καταστραφεί και ακόμη μεταφέρουν φυτά σε νέες περιοχές διασχίζοντας θάλασσες. Τα πουλιά έχουν ζωτικό ρόλο στη διατήρηση της ισορροπίας της φύσης. Μαζί με εκατομμύρια άλλα είδη, αποτελούν μέρος της βιοποικιλότητας, του ιστού που υποστηρίζει όλη τη ζωή στη γη, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας.Αποδεικνύονται πολύτιμα για τη φυσική καταπολέμηση παρασίτων, σύμφωνα με μελέτη που διεξήχθη από το Κέντρο Οικολογικών Ερευνών HUN-REN στην Ουγγαρία και το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Ο Βασιλιάς Σολομών έγραψε για τη «φωνή του τρυγονιού», η οποία σηματοδοτεί τον ερχομό της άνοιξης. (Άσμα Ασμάτων 2:12) Ένας ψαλμωδός ανέφερε το χελιδόνι καθώς έγραφε για την επιθυμία του να υπηρετεί στο ναό του Θεού. Με μια δόση ζήλιας, είπε: «Ως και το πουλί βρήκε σπίτι και το χελιδόνι φωλιά, όπου έβαλε τα μικρά του—το μεγαλοπρεπές θυσιαστήριό σου, Ιεχωβά».—Ψαλμός 84:1-3. «Ο πελαργός στους ουρανούς γνωρίζει καλά τους προσδιορισμένους καιρούς του», έγραψε ο προφήτης Ιερεμίας. Χωρίς αμφιβολία, γνώριζε καλά πως, όταν οι πελαργοί αποδημούν, περνούν από την Υποσχεμένη Γη. Η Γραφή παρομοιάζει επίσης με αετούς εκείνους που εμπιστεύονται στον Θεό: «Εκείνοι που ελπίζουν στον Ιεχωβά θα ανακτήσουν τη δύναμή τους. Θα ανεβούν με φτερούγες σαν αετοί». (Ησαΐας 40:31) Οι ποιητές της αρχαίας Ελλάδας συχνά αναφέρονταν στα ωδικά πτηνά στα έργα τους. Ο Όμηρος, στην “Ιλιάδα” και την “Οδύσσεια”, περιγράφει τα αηδόνια και τα χελιδόνια ως προφητικά πτηνά που φέρνουν μηνύματα από τους θεούς. Ο Αλκαίος και η Σαπφώ, οι λυρικοί ποιητές της Λέσβου, έγραφαν για την ομορφιά και την ελευθερία των πτηνών, χρησιμοποιώντας τα ως μεταφορές για τα ανθρώπινα συναισθήματα.

 

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ