Η φυσιογνωμική
είναι η αρχαία πρακτική, ή τέχνη, που βασίζεται στην ερμηνεία του
χαρακτήρα και της προσωπικότητας ενός ατόμου από τα στατικά (φυσικά)
χαρακτηριστικά του προσώπου του. Όπως λέει και η λαϊκή ρήση, «κόψε φάτσα
και κρίνε». Πρόκειται για την εκτίμηση της προσωπικότητας κάποιου,
εστιάζοντας στα φυσικά χαρακτηριστικά της εξωτερικής του εμφάνισης.
Ετυμολογία: Ο όρος προέρχεται από τις λέξεις Φύσις (η φύση, η προέλευση) και Γνώμη (η γνώση, η κρίση), δηλαδή: «Καταλαβαίνω τη φύση κάποιου».
Ιστορικές Ρίζες και Θεωρία
Από
τα πανάρχαια χρόνια, το ανθρώπινο πρόσωπο τραβούσε σαν μαγνήτης το
ενδιαφέρον των σοφών και φιλοσόφων, από τον Εμπεδοκλή και τον
Αριστοτέλη, μέχρι τους Κινέζους ταοϊστές, τους Ινδούς γιόγκι και τους
αστρολόγους της Δύσης. Ο όρος «φυσιογνωμική» απαντάται για πρώτη φορά
στο έργο του Ιπποκράτη, ο οποίος ήταν και ο πρώτος που έδωσε μια
φυσιογνωμική θεώρηση στην ιατρική τέχνη, συνδέοντας την ιδιοσυγκρασία με
το κράμα των υγρών του σώματος (αίμα, λέμφος, ηπατική χολή).
Παράγοντες που Επηρεάζουν τη Φυσιογνωμία
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, οι παράγοντες που διαμορφώνουν τη φυσιογνωμία ενός ατόμου περιλαμβάνουν:
- Την κληρονομικότητα (Γενετικά Γονίδια, DNA)
- Την ανατροφή
- Τη διατροφή
- Την εργασία και το περιβάλλον
Οι
υποστηρικτές της φυσιογνωμικής πιστεύουν ότι η πραγματικότητα και το τι
κάνουμε ορίζει τη μορφή μας στην πάροδο του χρόνου. Η αλλαγή αυτών των
παραγόντων επιφέρει και ανάλογη αλλαγή της φυσιογνωμίας.
Σύγχρονη Θέση
Από τότε μέχρι και σήμερα, η φυσιογνωμική παραμένει ένα από τα κορυφαία ψυχοερμηνευτικά συστήματα για τους οπαδούς της, καθώς αποτελεί πηγή πληροφοριών για την κατάσταση και το επίπεδο της ψυχοσωματικής υγείας και ευεξίας.
Ωστόσο, στη σύγχρονη επιστημονική κοινότητα, η φυσιογνωμική θεωρείται ψευδοεπιστήμη,
καθώς δεν υπάρχουν επαρκή εμπειρικά δεδομένα που να τεκμηριώνουν μια
άμεση και αξιόπιστη συσχέτιση μεταξύ στατικών χαρακτηριστικών του
προσώπου και εγγενούς χαρακτήρα.Ο Ιπποκράτης εισήγαγε τη θεωρία του κράματος των υγρών
του σώματός μας (αίμα, λέμφος, ηπατική χολή, παγκρεατική χολή) και των
αντίστοιχων ενεργειακών καταστάσεων (χαρά, ηρεμία, δημιουργικότητα,
αρμονία) που τα τέσσερα στοιχεία της φύσης (αέρας, νερό, φωτιά, γη)
προσδίδουν στον άνθρωπο. Αυτή η προσέγγιση περιλαμβάνει την ψυχική
εκδήλωση της βιοχημείας μας.
Τα
μάτια είναι, κατά τη λαϊκή θυμοσοφία, ο καθρέφτης της ψυχής· το
υπόλοιπο πρόσωπο είναι ο… χάρτης της. Υπερβολή; Ίσως, αν αναλογιστεί
κανείς ότι σύμφωνα με τον ίδιο τον «πατέρα» της φυσιογνωμικής, τον Johann Kaspar Lavater, τα ανθρώπινα πρόσωπα είναι τόσο πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους, όσο και οι ανθρώπινοι χαρακτήρες.
Οι ζώνες του προσώπου
Ο νούμερο ένα κανόνας της φυσιογνωμικής θέλει το πρόσωπο να χωρίζεται σε τρία τμήματα:
- Το επάνω (το μέτωπο δηλαδή) συμβολίζει τη σκέψη και κατ’ επέκταση τη λογική.
- Το μεσαίο (των ματιών και της μύτης) συμβολίζει το συναίσθημα.
- Το τρίτο (του στόματος και του πηγουνιού) αντιστοιχεί στον παρορμητισμό και τα ένστικτα.
Όσο
πιο κοντά σε μέγεθος είναι αυτές οι ζώνες μεταξύ τους (μετράμε πάντα
κάθετα, όχι οριζόντια) τόσο ωραιότερο είναι το πρόσωπο και τόσο πιο
ισορροπημένος χαρακτήρας ο κάτοχός του.
Η Φρενολογία
Η φρενολογία υποστηρίζει ότι ακόμα και το σχήμα του κρανίου έχει σημασία. Ο πατέρας της φρενολογίας, Franz Joseph Gall, εξηγούσε λεπτομερώς τη λογική πίσω από τη θεωρία του:
Ο
εγκέφαλος ελέγχει τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά μας, η οποία είναι
εξαιρετικά πολυδιάστατη. Οπότε θα πρέπει λογικά κάθε συμπεριφορά και
χαρακτηριστικό γνώρισμά μας να ελέγχεται από διαφορετικό
μέρος/υπο-όργανο του εγκεφάλου. Μετρώντας το μέγεθος της κάθε
εγκεφαλικής περιοχής μπορούμε να μετρήσουμε τον βαθμό που κάποιος έχει ή
όχι ανεπτυγμένο κάποιο χαρακτηριστικό. Ένας τρόπος να μετρήσουμε το
μέγεθος των περιοχών είναι να μετρήσουμε τις ανωμαλίες στα κρανία. Εάν
κάπου υπάρχει βαθούλωμα σημαίνει ότι η περιοχή αυτή υπολειτουργεί,
επομένως το άτομο δεν εμφανίζει την αντίστοιχη συμπεριφορά. Εάν κάπου
υπάρχει ύψωμα σημαίνει ότι η συγκεκριμένη περιοχή υπερλειτουργεί.
Όπως καταλάβατε, η φυσιογνωμική είναι ένα από τα σύμβολα του χαρακτήρα μας!
ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
