Το ταφικό μνημείο του Αλέξανδρου Υψηλάντη, του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής της Φιλικής Εταιρείας, φέρει πολύ στη μνήμη το γλυπτό του Γιαννούλη Χαλεπά με το όνομα «Κοιμωμένη». Αν και δεν υπάρχει υπογραφή του καλλιτέχνη, αποδίδεται στο γλύπτη Λεωνίδα Δρόση το 1869. Πρόκειται για τη μοναδική στην Ελλάδα «κοιμώμενη» ανδρική μορφή πάνω σε σαρκοφάγο-κλίνη, σύνθεση που κατά τα άλλα ακολουθεί τον συχνά αξιοποιημένο στην Ευρώπη και την Ελλάδα, κλασικιστικό τύπο επιτύμβιου μνημείου με μορφή σε στάση ανάπαυσης. Το σώμα του Α. Υψηλάντη, αρχικά θάφτηκε στο νεκροταφείο του Αγ. Μάρκου (Sankt Marxer Friedhof) της Βιέννης και αργότερα τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στο κάστρο Υψηλάντη-Σινά στην Rappoltenkirchen – Αυστρίας από μέλη της οικογένειάς του στις 18 Φεβρουαρίου του 1903. H τελευταία μεταφορά του συνέβη τον Αύγουστο του 1964, όταν τελικά μεταφέρθηκε στην εκκλησία των Αγ. Ταξιαρχών στο Πεδίον του Άρεως. Η τελευταία του επιθυμία ήταν η καρδιά του να αποσπαστεί από το σώμα (συνήθεια διαδεδομένη στην εποχή του για σημαίνοντα πρόσωπα) και να σταλεί στην Ελλάδα. Η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε από τον Γεώργιο Λασσάνη, που την έκρυψε στον Άγιο Γεώργιο Βιέννης αρχικά. Το 1843 ο αδελφός του, Γεώργιος Υψηλάντης, την έστειλε στη Μητρόπολη της Αθήνας (που τότε ήταν η Αγία Ειρήνη στην οδό Αιόλου). Ο Γεώργιος απεβίωσε το 1847 και η σύζυγός του Μαρία Μουρούζη μετέφερε το 1859 τις καρδιές των δύο αδελφών στο ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών του Αμαλίειου
ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
ΥΓ.φωτό ο φίλος και συνεργάτης και στην Ε.Π.Ε.Α.Ν - Άγγελο Καλαντζής.
