Παρασκευή 17 Μαΐου 2024

ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ!

 



 

 

μπορεί κανείς να εξαπατήσει ακόμα και έξυπνους ανθρώπους, σε βαθμό που να πανηγυρίζουν για την ίδια την καταδίκη τους. Η οικογένεια, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, το θέατρο, το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες, τα βιβλία και τα πλακάτ, είναι σχολεία ιδεών με την ευρύτερη έννοια. Όλα τα κέντρα που μεταδίδουν πληροφορίες είναι σχολεία. Για την κατασκευή πραγμάτων χρησιμοποιούνται νοητές σκανδάλες, που λειτουργούν είτε υπέρ είτε εναντίων του ανθρώπου ανάλογα τον χρήστη! οι πράξεις μας εξαρτώνται από τα όσα ξέρουν. Ακόμα και οι συνήθειες δημιουργούνται ως έναν βαθμό από πληροφορίες. Συνήθως λειτουργούμε με της γνώσης που έχουμε αν δεν μας επηρεάσουν η ελέγχουμε τα ένστικτα! Ο σκοπός διαμορφώνει το εργαλείο. Δεν υπάρχει εργαλείο χωρίς σκοπό. Και αυτό είναι κλειδί γνώσης! συχνότερα κάνουμε πράξεις χωρίς να ξέρουμε τους λόγους, τις προϋποθέσεις και τα αποτελέσματά τους, τόσο συχνότερα γινόμαστε οι ίδιοι λόγος, προϋπόθεση και αποτέλεσμα των πράξεων άλλων. Ένας πονηρός τρόπος να κρύβει κανείς την αλήθεια είναι να μιλάει πολύ κι ακατανόητα. Αυτούς να τους κοιτάτε πάντα ύποπτα! Η απόδειξη ότι θεωρούν πολύ σημαντική αυτή τη θέση, είναι το γεγονός ότι όλοι μας την έχουμε σφηνώσει για τα καλά στο μυαλό μας. Καθένας μας ξέρει την πρόταση: «Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι απέναντι στον Νόμο «ψάξτε γύρω σας και θα δεις φίλε αναγνώστη αν ισχύει! Το κακό είναι ότι πραγματικά κρίνει σύμφωνα με τον Νόμο. Οι νόμοι φτιάχνονται από κάποιους όμως. Κανείς δεν φτιάχνει έναν νόμο που να στρέφεται εναντίον του. Οι κυρίαρχοι δεν θα ήταν κυρίαρχοι αν δεν κυριαρχούσαν και στα μυαλά. Είναι ευτυχισμένος για τα πλούτη του κάποιος, κι ας μην έχει κανένα όφελος από αυτά. Ο εγκέφαλός του είναι ο εγκέφαλος ενός υποτακτικού τίποτα περισσότερο! Όταν καταρτίζει κανείς ένα πρόγραμμα διδασκαλίας, οι δυνατότητες επιλογής είναι άπειρες. Όποιος διαμορφώνει ένα πρόγραμμα διδασκαλίας πρέπει να διαλέξει. Άρα καταργεί επιλογές εκτός αν δεν κλειστής στον κύκλο της γνώσης αυτής. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΔΩΡΙΖΕΤΕ ΚΕΡΔΙΖΕΤΕ! Αν ορίζουμε οι ίδιοι το πώς ζούμε, τότε γιατί άραγε δεν είμαστε ικανοποιημένοι.

 

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ