Υπάρχουν
καταστάσεις , που ο κάθε άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει και γνώσεις που είναι
κοινές σε όλους. Όμως πιστέψτε με, υπάρχουν και κατάστασεις που ακόμα και να
θες δεν μπορείς να τις κατανοήσεις, ακόμα και αν συμβαίνει σε
εσένα τον ίδιο ή μπροστά στα μάτια σου. Αυτό γίνετε γιατί ο άνθρωπος, έμαθε να
βλέπει μέσω του αποτελέσματος και όχι μέσω του συνόλου της εξίσωσης, που φέρει
το αποτέλεσμα. Ναι ξέρω, είναι δύσκολο να κατανοήσεις τους μηχανισμούς που
διέπουν την φύση και τον ίδιο τον άνθρωπο. Και εδώ θα συμφωνήσω με εκείνη την
συνεργάτιδα που υποστηρίζει πως ορισμένοι δρόμοι είναι ορατοί μόνο στους
ποιητές! Άλλωστε και εγώ από την πλευρά μου, πάντα υποστήριζα πώς άλλους
δρόμους βρίσκει εκείνος που έχει την κάποια απαραίτητη γνώση, με εκείνον που
δεν την διαθέτει. Βλέπετε όσα περισσότερα γνωρίζεις, τόσο μεγαλύτερη είναι και
η εικόνα της εξίσωσης που ονομάζετε πραγματικότητα. Και ίσως τελικά η αλήθεια
του κάθε πράγματος για τον καθένα, έχει να κάνει με τα ποσοστά γνώσης των
πραγμάτων που διαθέτει. Αλλά ας φέρουμε ένα υποθετικό παράδειγμα . Φανταστείτε
λοιπόν έναν άνθρωπο που λάτρεψε κάτι και ξεκίνησε να γράφει ποιήματα γιαυτό το
κάτι . Ας ονομάσουμε αυτόν τον τύπο ποιητή. Λατρεύοντας αυτό το κάτι όμως
δημιουργήθηκε στον νοητικό και ψυχικό του κόσμο μία σειρά από εικόνες,
εντυπώσεις, συμβολισμούς. Σκεφτείτε τώρα ότι όλα αυτά, ο ποιητής, το κάτι ,οι
εικόνες, αποτελούν μέρος μιας αόρατης εξίσωσης ,που όλα μαζί δημιουργούν τον
ίδιο τον ποιητή ,ως αποτέλεσμα και την λατρεία του ποιητή! Φυσικά ο κοινός
νους, μπορεί να δει μόνο το αποτέλεσμα που είναι η λατρεία του ποιητή και όχι
όλο το σύστημα που είναι αλληλένδετο. Ξαφνικά στο μέσο της εξίσωσης προστίθεται
μία πληροφορία ή αλλάζει ένα κομμάτι της εξίσωσης, που μπορεί να είναι μια
πληροφορία ή ένα γεγονός κλπ. Τι πιστεύετε πως θα συμβεί στον ποιητή που έγραφε
όλη μέρα ποιήματα; Αυτόματα θα αλλάξει η εξίσωση και αυτόματα θα είναι
αναγκασμένος λόγω φυσικών επιλογών να αλλάξει και εκείνος. Φυσικά το ίδιο
μπορεί να συμβεί στον ποιητή, αν τελικά αλλάξει υπόσταση, ή θέσεις και αυτό το
κάτι της λατρείας. Αν όμως ο ποιητής θέλει να κρατήσει την ίδια υπόσταση με
πριν, τότε η επόμενη επιλογή θα είναι να αφαίρεσει ή το κομμάτι της εξίσωσης
που άλλαξε, ή να βάλει στην θέση του ένα όμοιο κάτι. Ω φίλε αναγνώστη πώς
μπορεί κάποιος που λατρεύει τόσα χρόνια κάτι να φτάσει να λέει πως το σιχάθηκε
!! Μην ψάχνεις τον ποιητή ως αφορμή αδίκως, γιατί τις απαντήσεις θα τις βρεις
στην αλλαγή του κάτι, ή στην πληροφορία γεγονός που μετέβαλε τον ίδιο τον
ποιητή. Βλέπετε οι άνθρωποι όπως και όλη η φύση, δεν είναι ένα συμπαγές όν,
αλλά ένα πλάσμα που αποτελεί το αποτέλεσμα χιλιάδων εξισώσεων. Σκεφτείτε τώρα
το έξης, ότι συμβαίνει στον ποιητή, μπορεί να συμβεί στις κοινωνίες με ακριβώς
τον ίδιο τρόπο. Πως βέβαια μπορούν να αλλάξουν το σύνολο της εξίσωσης μίας
κοινωνίας ;Αααα, μέσω της πληροφορίας! Αν μία πληροφορία ή ένα γεγονός μπορεί
να μεταλλάξει έναν άνθρωπο ποιητή, σε ένα οποιοδήποτε όν, τότε γιατί όχι και
μία κοινωνία .Ναι είμαι σίγουρος λέω τρέλες σωστά; Μπορεί και ναι, μπορεί και
όχι, εσύ δεν έχεις παρά να πιάσεις το κοντρόλ της συνήθους πληροφορία σου.
Συγγνώμη, ήθελα να πω το κοντρόλ της τηλεόρασής σου! Αλλά είπαμε, ο ποιητής
–κοινωνία μπορεί να έχει βολευτεί στο ρόλο του οπότε να μην θέλει τις αλλαγές
,έτσι αλλάζεις το κάτι, κρατώντας το ίδιο σύστημα. Μήπως αυτό τον μηχανισμό δεν
εκμεταλλεύονται κάποιοι αλλάζοντας το πρόσωπο στο ήδη γνωστό σύστημα που ο
χαρακτήρας του ποιητή έχει αφομοιώσει τόσα χρόνια ως εξίσωση ;Αλλά αυτό το κάτι
που τελικά διαμορφώνει την πραγματικότητα του ποιητή μπορεί να μην αλλαχτεί,
απλώς να του προσθέσεις μερικά στοιχεία, όχι ουσιαστικά για να μεταβάλεις το
κάτι, αλλά για να μεταβάλεις τον ίδιο τον ποιητή σε κάτι άλλο .Είπαμε άλλωστε
όταν αλλάξεις και μεταβάλεις κάτι, σε ένα κομμάτι της εξίσωσης του ποιητή,
αλλάζεις και τον ποιητή. Άλλα όλο για τους άλλους λέμε ότι αλλάζουν για άλλαξε
τώρα και εσύ φίλε αναγνώστη, την έννοια ποιητής στο κείμενο με την έννοια
κοινωνία-άνθρωπος-πραγματικότητα και ξαναδιάβασε το κείμενο από την αρχή ! Και
ναι τελικά εκείνος ο ποιητής ο γνωστός φαμφάρας φαίνετε πως είχε βρει τον τρόπο
να αλλάζει μέσω της εξίσωσης τα μαύρα κοράκια σε κόκκινα κοράκια .Ποιος ξέρει
μπορεί κάποτε να άλλαξε πραγματικότητα ή και ο ιδιος………σε κάτι άλλο.
ΓΡΑΦΕΙ
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
Υποσημειώση
.Όσα έβλεπε, άκουγε και αισθανόταν ο ποιητής αποτελούσαν μέρος της εξισώσης
του, αρκούσε κάτι να αλλάξει για να αλλάξει και ο ποιητής.
