Ο Πολεμιστής είναι μία αρχετυπική εικόνα -ή έννοια- που ανακινεί κάτι πολύ βαθιά μέσα σε όλους μας, άνδρες και γυναίκες. Είναι ένα σύμβολο που αντιπροσωπεύει κάτι τόσο προγονικό και παγκόσμιο. Οι πολεμιστές, χαμογελούν ακόμη και όταν η δουλειά είναι δύσκολη, ωστόσο πίσω από την ηλιόλουστη διάθεσή τους, κρύβεται έντονη φιλοδοξία. Είναι ευτυχισμένοι οι πολεμιστές στην ζωή, και μην κάνετε κανένα λάθος: Το «πολεμιστής» είναι εξίσου σημαντικό με το «χαρούμενος». Στα λεξικά, αναφέρεται ως αυτός που παίρνει μέρος σε πόλεμο, ο μαχητής, ο αγωνιστής. Όλα τα φερσίματα των γυναικών αντιχτυπούν εις την καρδιά των πολεμιστάδων, όπως λέει και το δημοτικό τραγούδι «πιάνω κοπέλες όμορφες κι άντρες πολεμιστάδες». Για μένα, η έννοια πολεμιστής σημαίνει να κινείσαι στο σκοτάδι κι ας φοβάσαι. Να έχεις το θάρρος να είσαι παρών-ούσα στις καταστάσεις που βιώνεις όποιες κι αν είναι. Να αναμιγνύεσαι με χάρη στις δυσκολίες. Να στοχεύεις χωρίς να προσκολλάς. Η εμπειρία... των εμπειριών είναι να είσαι και να ζεις σαν πολεμιστής. Ο Πολεμιστής πού έχει κατακτήσει την Αφοβία, σέ κάθε βήμα του ξανοίγει με τον κραδασμό του το Μονοπάτι τής Ανδρείας, αν και όλοι έχουν την αχίλλειο πτέρνα τους! Οι συνήθειες του καθημερινού κόσμου, δεν τον προφυλάσσουν και δεν τον ενδιαφέρουν. Ότι πρέπει να μάθει κανείς, πρέπει να το μάθει ακολουθώντας το δυσκολότερο μονοπάτι. Τίποτα σε αυτό τον κόσμο δεν χαρίζεται. Το να ασχολείται κανείς υπερβολικά με τον εαυτό του με εγωκεντρικό τρόπο, προκαλεί τρομερή εξάντληση. Ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε αυτή την θέση, δεν μπορεί να δει και να ακούσει τίποτα άλλο. Αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα ενός παλιού πολεμιστή! Αντίθετα, το έπαθλο είναι η νίκη στη ζωή, όχι μόνο στη μάχη. Ηττημένος στη ζωή, τι αξία έχει αν νικήσεις στη μάχη; Η ζωή άλλοτε είναι υπέρ μας και άλλοτε κατά. Και κάποιες φορές, ίσως νιώθουμε ολόκληρο τον κόσμο εναντίον μας. Το θετικό είναι ότι ο τρόπος διαχείρισης είναι δική μας κατάσταση. Μπορούμε σε κάθε περίπτωση, να επιλέξουμε ανάμεσα στο ρόλο του θύματος ή του πολεμιστή. Κι ας μην είναι πάντα εύκολο.