Στην Πάρνηθα, το ψηλότερο βουνό της Αττικής, βρίσκεται ένα «φάντασμα» του παρελθόντος. Ένα κτίριο μνημείο και ένδειξη του πόνου πολλών ανθρώπων, σημείο αναφοράς των αρχών του 20ου αιώνα. Η πρόσβαση είναι εύκολη καθώς βρίσκεται σχετικά κοντά και στο καταφύγιο «Μπάφι», ενώ το πελώριο μέγεθός του δεν το καθιστά απαρατήρητο. Ήταν εποχές που η φυματίωση θέριζε με αποτέλεσμα στο σανατόριο της Πάρνηθας να νοσηλευτούν και δύο αξιόλογοι ποιητές μας. Το 1934 ο Γιώργος Κοτζιούλας και από τον Οκτώβριο του 1937 μέχρι τον Απρίλη του 1938 ο Γιάννης Ρίτσος όπου κατά την διάρκεια της νοσηλείας του έγραψε το γνωστό ποίημα ‘’Εαρινή συμφωνία’’ Τα χρόνια πέρασαν και σταδιακά, το σανατόριο οδηγήθηκε σε παρακμή. Η ανακάλυψη της πενικιλίνης -η ουσία που έμελλε να σώσει την ανθρωπότητα από τη φυματίωση- και η μαζική παραγωγή της, ανέτρεψαν τον τρόπο με τον οποίο προσέγγιζε μέχρι τότε η επιστήμη τη νόσο. Μετά από τον ισχυρό σεισμό του 1999, το κτίριο κρίθηκε ακατάλληλο για επίσκεψη. Ωστόσο, η μοναδική ατμόσφαιρα που δημιουργεί η παρουσία του, προσελκύει πολλούς που θέλουν να περιηγηθούν στο εσωτερικό του και να το φωτογραφίσουν. Οι αναφορές επισκεπτών για παραφυσικά φαινόμενα και παράξενες οντότητες που εμφανίζονται κυρίως τις βραδινές ώρες, δίνουν ακόμα ένα κίνητρο στους λάτρεις της αδρεναλίνης. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι αντιλήφθηκαν υπερφυσικές οντότητες, φαντάσματα, τελετές και κάθε τι από τον κόσμο των πνευμάτων και που σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, εμφανίζονται κυρίως κατά τις βραδινές ώρες.
ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
