Νίκαια, 30 Μαΐου 1983
Ελένη, δεν γράφω και πολλά
Είμαι κουρασμένος
Δίπλα μου έχω το κονιάκ
Είμαι και μεθυσμένος
Έγραψα όμως για εσέ
Θέλεις να ξαναγράψω
Τα μέτρα σου απ’το βρακί
Ένα και γω να ράψω
Το έξω όμως το βρακί
Το μέσα δεν τον θέλω
Γιατί θα είναι σίγουρα
Σαν σοκολάτα μελό
Για την Τασία έγραψα
Πάλι θα θέλα να ξαναγράψω
Μια μέρα θα την ήθελα
Βέβαια δεν θα κλάψω
Και της χοντρούλας η σειρά
Ξέρω εγώ τι θέλει
Ολόγυμνη τον Άυγουστο
Να της αλείφεις μέλι.
ΓΡΑΦΕΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΤΣΗΣ
