Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ
Η οικία Καλλισπέρη, με τη χαρακτηριστική πυργοειδή κατασκευή της, είναι ένα σπίτι που κληροδοτήθηκε στο κράτος με την ευχή να αξιοποιηθεί για εκπαιδευτικούς σκοπούς, αλλά ερημώθηκε μετά το θάνατο της ιδιοκτήτριας Σ.Καλλισπέρη το 1953. Από το 1911 μέχρι το 1930, οι νέοι ιδιοκτήτες κατασκεύασαν τρία κτίσματα, τα οποία αποτελούν το λειτουργικά ενιαίο συγκρότημα της οικίας, που κατοικήθηκε συστηματικά μέχρι και τη δεκαετία του 1950. Η Σεβαστή Καλλισπέρη, του Νικολάου και της Μαριγώς, ήταν λογία που αφιέρωσε τη ζωή της στη βελτίωση και την αναβάθμιση της ελληνικής εκπαίδευσης. Γεννήθηκε το 1858 στην Αθήνα όπου και πέθανε το 1953. Τελείωσε τη Σχολή Χιλλ και στη συνέχεια, παρά τις προσπάθειές της, δεν έγινε δεκτή στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών, δεδομένου ότι αυτό απέρριπτε τις αιτήσεις μαθητριών (η πρώτη φοιτήτρια, η Ιωάννα Στεφανόπολι έγινε δεκτή πέντε χρόνια αργότερα το 1890). Το 1885 άρχισε τις σπουδές της στη Φιλοσοφική Σχολή του πανεπιστημίου. Εισήγαγε πολλές καινοτομίες στην ελληνική παιδεία, που ωφέλησαν ευεργετικά την ανάπτυξη των Ελληνοπαίδων. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός της οικίας, είναι ευρηματικός, καθώς δίνει την εντύπωση ότι αποτελείται από δύο διαφορετικά κτίρια που ενώνονται με έναν ξεχωριστό και κυκλικό σε κάτοψη όγκο. Η ιδιαίτερη αυτή διαμόρφωση της γωνίας συναντάται, όχι πολύ συχνά είναι η αλήθεια, και σε άλλες κατοικίες της εποχής. Στην οικία, ενώ πρόκειται για μια πέτρινη οικοδομή, εφαρμόζονται, νέα υλικά στην κατασκευή, που έχουν ήδη εμφανιστεί δειλά δειλά στην αρχή του αιώνα αυτού.
Η ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ
Πολλοί είναι εκείνοι που μιλάν για μία γυναικεία φασματική μορφή που τριγυρνά στο ερείπιο, κάποιοι λένε ότι είναι η μορφή της Σεβαστής Καλλισπέρη που βλέπει σε αυτήν, την κατάντια να ρημάζει! Μυστικοί φωτισμοί στο σπίτι και παράξενες αστραπές, ενώ εάν μπει κάποιος το πρώτο που θα ακούσει, είναι μια φωνή να του λέει “ φύγε από το σπίτι μου, δεν έχεις θέση εδώ”! Όντως από τις έρευνες στο σπίτι, η ατμόσφαιρα είναι βαριά και χάνεις την αίσθηση του χρόνου , μπορεί να μπεις μέρα και βγαίνοντας να βρεθείς την νύχτα έξω από αυτό, σαν να σε οδηγεί σε μια μαγική πύλη! Το σπίτι είναι ένας τόπος δύναμης και όσοι πάνε να το βλάψουν ή να το βανδαλίσουν, νιώθουν την βαριά ατμόσφαιρα του, λες και είναι ζωντανό! Κάποιος μου έχει αναφέρει ότι ένα βραδύ αργά, ενώ το σπίτι ήταν εγκαταλειμμένο, άκουσε να παίζει από μέσα κλασική μουσική! Όπως και να έχει, η οικία είναι ένας μυστικός τόπος της Αθήνας.
ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
