Η Μάχη των Δερβενακίων, γνωστή και ως Σφαγή του Δράμαλη,
ήταν μία από τις σημαντικότερες συγκρούσεις κατά την Ελληνική
Επανάσταση του 1821. Έληξε με νίκη των Ελλήνων και οδήγησε σε μεγάλη
καταστροφή των οθωμανικών δυνάμεων υπό τον αρχιστράτηγο Μαχμούτ πασά
Δράμαλη.
Η
κύρια μάχη δόθηκε στις 26 Ιουλίου 1822, σε δύο από τα τέσσερα μικρά
ορεινά περάσματα (δερβένια) μεταξύ Κορίνθου και της κοιλάδας του Άργους,
εξ ου και η ονομασία της. Άμεσο αποτέλεσμα της νίκης ήταν η ενίσχυση
της φήμης του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, γεγονός που φόβισε τους τότε
πολιτικούς αντιπάλους του.
Εξέλιξη των Γεγονότων
Έχοντας
προηγουμένως σημειώσει μια σειρά από επιτυχίες, ο Μαχμούτ Πασάς
(Δράμαλης) έφθασε στην Πελοπόννησο με δύναμη περίπου 25.000 ανδρών, με
στόχο να καταπνίξει την επανάσταση και να δώσει οριστικό τέλος στον
αγώνα των Ελλήνων.
Μόλις
έγινε γνωστή η προσέγγιση του Δράμαλη στο Άργος, επικράτησε μεγάλη
σύγχυση στους Έλληνες, η οποία εντάθηκε με την πληροφορία για τη λύση
της πολιορκίας του Ναυπλίου. Η κυβέρνηση και οι βουλευτές αναχώρησαν
πανικόβλητοι από το Άργος προς τους Μύλους και από εκεί επιβιβάστηκαν σε
πλοία.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ανέλαβε δράση:
- Κήρυξε άμεσα πανστρατιά.
- Με δραστήρια μέτρα και συντονισμένες ενέργειες, κατάφερε να περιορίσει τον στρατό του Δράμαλη στην Αργολίδα και να ματαιώσει την πορεία του προς την Τριπολιτσά.
- Εφάρμοσε την τακτική της «καμμένης γης», δημιουργώντας οξύ επισιτιστικό πρόβλημα στους εισβολείς.
- Κατέλαβε στρατηγικές θέσεις στην Αργολίδα (κυριότερη η Λάρισα, η αρχαία Ακρόπολη του Άργους).
Στις
26 Ιουλίου 1822, κατά την υποχώρηση των Οθωμανών, έλαβε χώρα η φονική
μάχη στα Δερβενάκια, όπου οι Τούρκοι στρατιώτες παγιδεύτηκαν. Όσοι
κατάφεραν να σωθούν κατέφυγαν στην Κόρινθο. Στα χέρια των Ελλήνων έπεσαν
πολλά λάφυρα, ενώ ο Κολοκοτρώνης ανακηρύχθηκε αρχιστράτηγος.
Ο
Δράμαλης, έχοντας χάσει το 1/5 του στρατεύματός του, όλο τον οπλισμό
και πολλά ζώα, πέθανε από τη λύπη του στην Κόρινθο. Η Επανάσταση είχε
σωθεί για άλλη μια φορά.
ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
