ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΑΟΡΑΤΟ ΚΟΛΕΓΙΟ ΤΟΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

 

Ο όρος «Αόρατο Κολλέγιο» αναφέρεται ιστορικά στην ομάδα των επιστημόνων που έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης επιστήμης, αλλά χρησιμοποιείται και στη σύγχρονη κοινωνιολογία, καθώς και στην έρευνα ανώμαλων φαινομένων.

1. Η Ιστορική Απαρχή (17ος Αιώνας)

Στην Αγγλία του 17ου αιώνα (περίπου 1645-1660), το Αόρατο Κολλέγιο ήταν ένα άτυπο δίκτυο φυσικών φιλοσόφων και επιστημόνων. Στην ομάδα συμμετείχαν κορυφαίες προσωπικότητες όπως ο Robert Boyle (στον οποίο αποδίδεται η πατρότητα του όρου), ο Christopher Wren και ο Robert Hooke.

• Δράση και Στόχοι: Η δράση τους επικεντρώθηκε στην απόρριψη του δογματισμού και στην υιοθέτηση της πειραματικής μεθόδου. Πραγματοποιούσαν ιδιωτικές δοκιμές για τη φύση του αέρα και το κενό (χρησιμοποιώντας αντλίες αέρα), τη μηχανική, την κυκλοφορία του αίματος, τη βαρύτητα, καθώς και αστρονομικές και βαρομετρικές παρατηρήσεις.
• Τρόπος Λειτουργίας: Λόγω των πολιτικών ταραχών και των εμφυλίων πολέμων στην Αγγλία, η επικοινωνία τους γινόταν μέσω εκτενούς αλληλογραφίας και μυστικών συναντήσεων σε ιδιωτικές κατοικίες ή στο Gresham College του Λονδίνου, μακριά από τον έλεγχο των παραδοσιακών πανεπιστημίων.
• Κληρονομιά: Καθιέρωσαν το εμβληματικό σύνθημα "Nullius in verba" (Μην πιστεύεις στα λόγια κανενός), δίνοντας έμφαση στην πειραματική απόδειξη έναντι της αυθεντίας. Οι πρακτικές τους για τον αμοιβαίο έλεγχο των πειραμάτων θεωρούνται σήμερα η απαρχή της σύγχρονης επιστημονικής αξιολόγησης (peer review). Το δίκτυο αυτό αποτέλεσε τον πρόδρομο της Βασιλικής Εταιρείας (Royal Society).
•  Κεντρικές Μορφές
• Robert Boyle (1627–1691): Θεωρείται ο «πατέρας της σύγχρονης χημείας». Ήταν εκείνος που καθιέρωσε τον όρο «Αόρατο Κολλέγιο» (Invisible College) μέσα από την αλληλογραφία του. Έμεινε στην ιστορία για τον Νόμο του Boyle, ο οποίος περιγράφει τη σχέση πίεσης και όγκου στα αέρια.
• Robert Hooke (1635–1703): Πολυμαθής επιστήμονας και στενός συνεργάτης του Boyle. Διακρίθηκε για το πρωτοποριακό του έργο στη μικροσκοπία, το οποίο κατέγραψε στο βιβλίο του Micrographia, καθώς και για τη διατύπωση του νόμου της ελαστικότητας.
• Christopher Wren (1632–1723): Διαπρεπής αστρονόμος και μαθηματικός, ο οποίος όμως αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως ο αρχιτέκτονας που σχεδίασε τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο μετά τη Μεγάλη Πυρκαγιά.
• John Wilkins (1614–1672): Θεολόγος και μαθηματικός με εξαιρετικές οργανωτικές ικανότητες. Διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στον συντονισμό των μελών της ομάδας, ιδιαίτερα κατά την περίοδο που η δραστηριότητά τους μεταφέρθηκε στην Οξφόρδη.

Άλλα Σημαντικά Μέλη

• William Petty: Ανατόμος, φυσικός και προσωπικότητα με ευρύ πεδίο γνώσεων, ο οποίος συγκαταλέγεται στους πρωτοπόρους της οικονομικής επιστήμης και της στατιστικής.
• John Wallis: Από τους σημαντικότερους μαθηματικούς της εποχής του. Η συμβολή του στην ανάπτυξη του απειροστικού λογισμού και η εισαγωγή του συμβόλου του απείρου υπήρξαν θεμελιώδεις για την επιστήμη.Το «Αόρατο Κολλέγιο» στον Χώρο του Παράξενου
  Στο πλαίσιο της έρευνας των ανώμαλων φαινομένων, ο όρος «Αόρατο Κολλέγιο» αναφέρεται σε ένα άτυπο, διεθνές δίκτυο επιστημόνων και ερευνητών που μελετούν το φαινόμενο των UFO. Η ομάδα αυτή λειτουργεί συχνά με άκρα διακριτικότητα, ανταλλάσσοντας δεδομένα και ιδέες εκτός των κυρίαρχων ακαδημαϊκών ή κυβερνητικών διαύλων.
   
  Η Καθιέρωση του Όρου
   
  Η χρήση του όρου στη σύγχρονη ουφολογία καθιερώθηκε κυρίως από τον Γάλλο αστρονόμο και επιστήμονα υπολογιστών Dr. Jacques Vallée. Στο έργο του με τίτλο «The Invisible College: What a Group of Scientists Has Discovered About UFO Influences on the Human Race», περιγράφει μια μικρή ομάδα αφοσιωμένων ερευνητών με επίσημες επιστημονικές ιδιότητες. Ο ίδιος ο Vallée, για παράδειγμα, έχει διατελέσει ερευνητής στη DARPA και στο Stanford Research Institute (SRI).
  Μεθοδολογία και Στόχοι
  Τα μέλη αυτού του χαμηλού προφίλ δικτύου διερευνούν ενεργά υποθέσεις, παίρνουν συνεντεύξεις από μάρτυρες και αναλύουν δεδομένα, αμφισβητώντας δύο κυρίαρχες τάσεις:
• Την παραδοσιακή ακαδημαϊκή άποψη που απορρίπτει το φαινόμενο ως ανύπαρκτο.
• Την απλοϊκή εξήγηση ότι τα UFO είναι αποκλειστικά εξωγήινα διαστημόπλοια.

Η Θεωρία του «Συστήματος Ελέγχου»

 

Ο Vallée υποστηρίζει ότι το φαινόμενο είναι πολύ πιο σύνθετο, παρουσιάζοντας έντονα παραφυσικά χαρακτηριστικά και βαθιές συνδέσεις με τη λαογραφία και τις αρχαίες παραδόσεις (όπως τις διηγήσεις για νεράιδες ή πνεύματα). Εστιάζει στην ιδέα ενός «συστήματος ελέγχου» (control system) — μιας δύναμης που αλληλεπιδρά με την ανθρωπότητα εδώ και αιώνες. Το κεντρικό ερώτημα που θέτει είναι εάν αυτή η δύναμη αποτελεί μια εξωγενή παρέμβαση ή εάν πηγάζει από την ίδια την ανθρώπινη συνείδηση.

Διεπιστημονική Προσέγγιση και Στιγματισμός

Πολλοί από αυτούς τους επιστήμονες επιλέγουν να μην δημοσιοποιούν τη σύνδεσή τους με το θέμα των UFO για να αποφύγουν τον επαγγελματικό στιγματισμό, εξ ου και ο χαρακτηρισμός «Αόρατο». Η προσπάθειά τους αντιπροσωπεύει μια σοβαρή, διεπιστημονική μελέτη που εστιάζει στα «μετα-δεδομένα» (metadata), αναζητώντας ευρύτερα μοτίβα που εκτείνονται πέρα από τη στενή ερμηνεία των «ιπτάμενων δίσκων».Η Πολυεπίπεδη Προσέγγιση του «Αόρατου Κολλεγίου»

Οι μέθοδοι ανάλυσης της ομάδας εκτείνονται σε ένα ευρύ φάσμα: από το φυσικό επίπεδο (ίχνη στο έδαφος, υλικές αποδείξεις, φωτογραφίες) έως το ψυχολογικό και μεταφυσικό (αλλοίωση της αίσθησης του χρόνου, τηλεπαθητικά μηνύματα). Αντί για τη συμβατική θεωρία των διαστημικών ταξιδιών, οι έρευνες εστιάζουν στην πιθανότητα τα UFO να προέρχονται από άλλες διαστάσεις ή παράλληλες πραγματικότητες που συνυπάρχουν με τη δική μας.

 

Η Ψυχική Συνιστώσα και η Παραψυχολογία

 

 

Όπως περιγράφεται στο έργο του Jacques Vallée, η παραψυχολογία θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι του φαινομένου. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι θεάσεις δεν αποτελούν απλώς φυσικά γεγονότα, αλλά διαθέτουν μια ισχυρή ψυχική συνιστώσα (psychical component) που επηρεάζει άμεσα τον μάρτυρα. Έχει παρατηρηθεί ότι όσοι έρχονται σε «στενή επαφή» αναφέρουν συχνά μεταγενέστερες παραψυχολογικές εμπειρίες, όπως:

• Τηλεπάθεια και προγνωστικά όνειρα.
• Φαινόμενα poltergeist.
• Αλλοιώσεις στην αντίληψη του χρόνου (missing time) και του χώρου.

Συνεργασίες και Απόρρητα Προγράμματα

 

Κεντρικά μέλη του δικτύου, συμπεριλαμβανομένου του Vallée, συνεργάστηκαν με επιστήμονες όπως ο Hal Puthoff και ο Russell Targ στο Stanford Research Institute (SRI). Εκεί συμμετείχαν στην έρευνα της «εξ αποστάσεως θέασης» (Remote Viewing) και σε άλλα απόρρητα ψυχικά προγράμματα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, όπως το περίφημο Stargate Project. Η θεωρία τους προτείνει ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί ως «δέκτης» ή μετατροπέας (transducer) σημάτων από άλλες διαστάσεις, και ότι τα UFO χρησιμοποιούν αυτή την ψυχική δίοδο για να εκδηλωθούν στον υλικό μας κόσμο.

 

Σύνδεση με την Αρχαία Μαγεία και τις Παραδόσεις

 

Ο Vallée και η ομάδα του εντόπισαν εντυπωσιακές ομοιότητες ανάμεσα στις μεθόδους των αρχαίων μάγων για την πρόκληση οραμάτων και στις σύγχρονες «στενές επαφές». Η έρευνά τους παραλληλίζει:

• Τους «μαγικούς κύκλους» (fairy rings) της λαογραφίας με τα κυκλικά ίχνη προσγείωσης των UFO.
• Τις παραδόσεις για απαγωγές από νεράιδες με τις σύγχρονες αναφορές για απαγωγές από «γκρίζους» οντότητες.

Ιστορική Συνέχεια

 

Αυτή η ενασχόληση με το «απόκρυφο» συνδέει τη σύγχρονη ομάδα με το αρχικό Αόρατο Κολλέγιο του 17ου αιώνα στην Αγγλία. Μέλη εκείνης της εποχής, όπως ο Elias Ashmole, μελετούσαν την αλχημεία και την ερμητική μαγεία, θεωρώντας τες θεμιτούς δρόμους για την κατανόηση των κρυφών και βαθύτερων νόμων της φύσης.

 

ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ