Η αρχαία γεωμετρία στην Αρχαία Ελλάδα θεωρείται ως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της αρχαιότητας. Εισηγητής λοιπόν της γεωμετρίας ως θεωρητικής τέχνης μεν, αλλά επίτευγμα της μαθηματικής επιστήμης δε, ήταν ο Θαλής ο Μηλίσιος (640- 546 π.Χ.), ο οποίος ανακάλυψε και την αποδεικτική της μέθοδο. Ένα ακόμη μεγάλο ιστορικό όνομα το οποίο συνδέεται με την αρχαία ελληνική γεωμετρία είναι αυτό του Πυθαγόρα, ο οποίος ανακάλυψε το Πυθαγόρειο Θεώρημα, ένα από τα πιο δημοφιλές θεώρημα στις μέρες μας. Τη σοφία των Αρχαίων Ελλήνων πολλοί λαοί «ζήλεψαν» και σε αυτή στήριξαν τους δικούς τους πολιτισμούς. Αξιοζήλευτη όσο και ασύλληπτη είναι η μαθηματική ακρίβεια με την οποία έχουν υπολογιστεί οι θέσεις των αρχαίων πόλεων και μνημείων. Τι εξυπηρετούσε η μυστική αυτή γεωγραφία; Και κατά προέκταση, γιατί αυτά τα καταπληκτικά επιτεύγματα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος δεν τα διδαχτήκαμε ποτέ στα σχολεία μας; Η σοφία των αρχαίων Ελλήνων δείχνει για ακόμα μια φορά να ξεπερνά και την πιο φιλόδοξη και αχαλίνωτη φαντασία. Το μυστήριο όμως που είναι ανυπολόγιστο περί εφαρμογής της γεωμετρίας, έρχεται να λύσει η σοφία των Αρχαίων Ελλήνων. Χρησιμοποίησαν την γεωμετρία για να χτίσουν τις αρχαίες πόλεις τους και τα μνημεία τους με μαθηματική και γεωμετρική ακρίβεια. Οι αποστάσεις μεταξύ των πόλεων έχουν ασύλληπτη κι εκπληκτική γεωγραφικότητα. Για παράδειγμα, το μήκος του Παρθενώνα αν πολλαπλασιαστεί με το επτά θα μας δώσει τον σχηματισμό ενός οκταγώνου. Αν ξεκινήσουμε να ενώνουμε στον χάρτη τα σημεία από τον Παρθενώνα και κατευθυνθούμε προς το Θησείο, την Πνύκα, τη βάση Φιλοπάππου και το κέντρο του ναού του Ολυμπίου Διός θα σχηματίσουν ένα οκτάγωνο – το ίδιο που προέκυψε από τον υπολογισμό του μήκους του Παρθενώνα. Έτσι λοιπόν μέσα από τη εφαρμογή της, η Αρχαία Ελληνική Γεωμετρία, ονομάστηκε Ιερή Γεωμετρία. Πολλοί ερευνητές κάνουν λόγο μέσα από αποδείξεις ότι, είναι ο χάρτης του νοητού σύμπαντος. Κι αυτό διαφαίνεται μέσα από την γεωμετρική μελέτη των ναών, των ιερών και των πόλεων της. Στη φύση, βρίσκουμε μοτίβα και σχέδια από τα πιο μικροσκοπικά σωματίδια μέχρι και σε εκφράσεις του ίδιου του σύμπαντος. Αυτά ακολουθούν αναπόφευκτα γεωμετρικά αρχέτυπα, τα οποία μας αποκαλύπτουν τη φύση κάθε μορφής και τους δονητικούς συντονισμούς της. Η Ιερή Γεωμετρία αποδίδει συμβολικές και ιερές σημασίες σε ορισμένα γεωμετρικά σχήματα και γεωμετρικές αναλογίες. Στηρίζεται στην πεποίθηση ότι ένας θεός είναι ο αρχιτέκτονας του κόσμου, την οποία ο Πλούταρχος την αποδίδει στον Πλάτωνα. Η γεωμετρία που χρησιμοποιείται για τον σχεδιασμό και την κατασκευή εκκλησιών, ναών, τζαμιών, θρησκευτικών μνημείων και βωμών επίσης θεωρείται ιερή. Η Ιερή Γεωμετρία περιλαμβάνει πολλά σύμβολα, το καθένα με τις μοναδικές του σημασίες. Τα κοινά σχήματα περιλαμβάνουν τρίγωνα, κύκλους, τετράγωνα και σπείρες, καθένα από τα οποία συμβολίζει την ισορροπία, την ολότητα, τη σταθερότητα και την εξέλιξη αντίστοιχα. Το Άνθος της Ζωής, ένα πολύ γνωστό σύμβολο, αντιπροσωπεύει τη δημιουργία και τη διασύνδεση και λέγεται ότι περιέχει το σχέδιο του σύμπαντος. Σχηματίζεται από επικαλυπτόμενους κύκλους σε σειρά, και ομοιόμορφα τοποθετημένων μεταξύ τους, που αλληλοεμπλέκονται, σχηματίζοντας ένα μοτίβο που μοιάζει με λουλούδι. Το σύμβολο αυτό έχει βρεθεί σε αρχαίους ναούς, εκκλησίες και ιερούς χώρους σε διάφορους πολιτισμούς, γεγονός που υποδηλώνει την παγκόσμια σημασία του.
Όπως αναφέρθηκε ήδη, οι αρχιτέκτονες και οι ιερείς εφάρμοζαν τις αρχές της Ιερής Γεωμετρίας τόσο στην κατασκευή των ναών όσο και των πόλεων. Τις αναλογίες της αρμονίας του σύμπαντος, τις χρυσές τομές, τα πλατωνικά στερεά , την πυθαγόρεια αριθμοσοφία. Θεωρούσαν ότι οι πόλεις και τα κτίρια είναι σε μια μικρογραφία η αποτύπωση του σύμπαντος. Αυτό αντανακλά τη μέθοδο του μάγου, ο οποίος παρουσιάζει τον εαυτό του με ένα ατέρμονο σύνολο νέων εμπειριών και ιδεών. Αυτές πρέπει στη συνέχεια να αφομοιωθούν σε κάποιο είδος του γενικού πλαισίου, όπως ο σουφισμός, η καμπαλά, η μυθολογία κ.ά. Όμως αυτό το πλαίσιο δεν είναι ποτέ απολύτως σταθερό και έτσι, ο ερευνητής μάγος πιθανά να βρεθεί σε ένα σύμπλεγμα όπου πρέπει το πλαίσιο να ελέγχεται ξανά. Πρέπει έπειτα το πλαίσιο να οικοδομηθεί ξανά ή να αντικατασταθεί. Αυτό πώς θα γίνει; Ο ερευνητής που στηρίζεται καλά σε "στερεά" γνωστικά συστήματα, όπως τα μαθηματικά, η λογική, η ψυχολογία, ο συμβολισμός ή η φιλοσοφία θα έχει καλύτερη πιθανότητα, από τους υπόλοιπους που δεν δρουν έτσι. Με την ωριμότητα της γνώσης της μαγείας, ακόμη και το ίδιο το πλαίσιο με ένα μόνο εργαλείο μπορεί να αλλάξει. Πως θα σας φαινόνταν αν σας έλεγα ότι η γεωμετρική μαγεία υπάρχει ακόμα και διπλά μας, ότι κάποιοι, είτε συνειδήτα είτε ασυνείδητα, χρησιμοποιούν τα σχήματα στην πόλη και τα κτίρια της, ότι όλα τα παραπάνω λειτουργούν ακόμα και δίπλα μας; Ριχτέ μια ακόμα ματιά στις παραπάνω φωτογραφίες που βρήκαμε πράττοντας τεχνικές του Μετάπολις.
ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
