Πρόκειται για ένα κτήριο με ιστορία πάνω από έναν αιώνα. Πήρε το όνομά της από τους αδερφούς Μιλτιάδη και Ερρίκο Κλωναρίδη, οι οποίοι αγόρασαν την περιοχή. Η βίλα Κλωναρίδη, με τον μοναδικό εξώστη πάνω από την είσοδο να μας «μαγεύει» ακόμα και σήμερα, βρίσκεται μεταξύ της οδού Πατησίων και των οδών Καυτατζόγλου και Τσίλλερ (υπάρχει και η ομώνυμη στάση Κλωναρίδη για όσους μετακινούνται με το λεωφορείο). Ο Βαυαρός αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλλερ, φέρεται να σχεδίασε την κόκκινη διώροφη βίλα (σε κάποια σημεία φαίνεται το χρώμα και σήμερα, αν και ξεθωριασμένο, όπως και κάποια ακροκέραμα στη στέγη), μία κατοικία που δεν χρησιμοποίησε η οικογένεια του Ερρίκου Κλωναρίδη μόνο σαν εξοχική αλλά και σαν κύρια, με το εργοστάσιο να βρίσκεται σε απόσταση λίγων μέτρων. Σήμερα βέβαια δεν κατοικείται. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000 στέγαζε απόγονο της οικογένειας, στο πλαίσιο άτυπου χρησιδανείου που απολάμβανε η οικογένεια από τον Κ. Φιξ κατά την αρχική πώληση της επιχείρησης. Αργότερα καταλήφθηκε από αστέγους και περιθωριακούς, που της προξένησαν μεγάλες φθορές από πυρκαγιά και διάφορες λεηλασίες. Κάποιοι λένε ότι τους έδιωξε η φασματική μορφή που κατοικεί στο σπίτι και προσπαθώντας να γλυτώσουν έβαλαν φωτιά. Μέσα στη βίλα Κλωναρίδη, έζησε η οικογένειά του μέχρι το 1977. Είχε δύο κόρες, την Ασπασία και τη Τζούλια, από τις οποίες η μια παντρεύτηκε, αλλά έχασε νωρίς τον σύζυγό της, ενώ η άλλη έμεινε ανύπαντρη και μόνη της μέσα στη βίλα. Το πνεύμα της λένε ότι στοίχειωσε την βίλα και ότι πολλές φορές εμφανίζεται μια γυναικεία φασματική μορφή στα δωμάτια. Το1987 ο Δήμος Αθηναίων της έκοψε το ρεύμα και για περίπου δώδεκα χρόνια έζησε μέσα στο σπίτι χωρίς ρεύμα. Το 1999 ο Δήμος της έκοψε και το νερό. Αυτό ήταν και το τελειωτικό χτύπημα για την παρουσία της εκεί. Επίσημα! Δεν είναι εξακριβωμένο εάν η οικία προϋπήρχε ή χτίστηκε εκείνη την εποχή, διότι αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι κανονικά χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα και ότι ο Κλωναρίδης ήταν ουσιαστικά ο δεύτερος ιδιοκτήτης της. Το πορφυρό των τοίχων ήταν ολοζώντανο κι ο διάκοσμος πλούσιος, εξωτερικά όσο κι εσωτερικά. Υπήρχαν τοιχογραφίες, οροφογραφίες, όμορφα ακροκέραμα στη σκεπή κι ένα εξαιρετικό πρόστυλο στην πρόσοψη του κτιρίου με μπαλούστρα (πήλινα εκλεκτικιστικά κολωνάκια), το οποίο ακόμη εντυπωσιάζει τον επισκέπτη, πίσω απ’ τις λαμαρίνες. Φυσικά υπάρχουν ιστορίες που μιλάνε για την υπάρξη φασματικών σκυλιών, που ο μύθος θέλει να είναι μέχρι το τέλος της φασματικής μορφής, η μοναδική συντροφιά της! Διαθέτει πλούσιο εσωτερικό και εξωτερικό ζωγραφικό διάκοσμο φιλοτεχνημένο από αξιόλογους καλλιτέχνες της εποχής. Λόγω της σημαντικής ιστορικής και αρχιτεκτονικής της αξίας, έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Σήμερα δεν κατοικείται και έχει υποστεί σημαντικές φθορές. Ο Κλωναρίδης, σύμφωνα με το μύθο, σχεδίασε με μυστηριώδης τρόπο μέσω των καλλιτεχνών, ένα σπίτι δύναμης. Όπως και να έχει, η βίλα αποτελεί ένα κομμάτι ιστορίας και μυστηρίου στην πόλη.
ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου