Ανάμεσα στις διαδρομές της ιστορίας της Νήσου Σαλαμίνας και σε εκείνες τις αφηγήσεις που μιλούν για ήρωες του χθες, ξεχωρίζει η μάχη που έδωσαν οι Αρχαίοι Έλληνες εναντίον στην υποδούλωση τους, από την αυτοκρατορία των Περσών. Ίσως ήταν ένα παράδειγμα στο τι μπορούν οι Έλληνες να πετύχουν ενωμένοι, απέναντι ακόμα και σε μεγάλες αυτοκρατορίες. Οι Σαλαμινομάχοι , τόλμησαν να πετύχουν το ακατόρθωτο, νικώντας στα στενά της Σαλαμίνας τον στρατό των Περσών, αν και αυτός υπερτερούσε αριθμητικά. Θα μπορούσαμε να πούμε, ότι ήταν μία επίδειξη στρατηγικής από μέρους των Ελλήνων, αλλά και ένα γεγονός που απέδειξε, ότι σε μία μάχη δεν νικάει εκείνος που έχει την δύναμη, αλλά αυτός που έχει την νόηση να κάνει τις σωστές κινήσεις την κατάλληλη στιγμή. Παρ’ αυτά, σε κάθε πόλεμο εκτός από τους ήρωες που στέφονται εν ζωή με φύλλα δάφνης, υπάρχουν και εκείνοι που έδωσαν το αίμα τους και τους πρέπει ένας άλλος φόρος τιμής. Σε αυτούς τους Ήρωες που έπεσαν στην Ναυμαχία της Σαλαμίνας, δίνοντας την ίδια τους τη ζωή για όλους τους άλλους, οφείλει την ύπαρξη του ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων. Ίσως για εμάς σήμερα ο χώρος, θα πρέπει να αποτελεί αιώνιο φάρο που το φως του έρχεται μέσα από τους αιώνες, ώστε να φωτίζει την ψυχή μας και να μας δείχνει την ανδρεία που είχαν εκείνοι οι Ήρωες του παρελθόντος.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΜΒΟΥ
Ο Τύμβος, αποτελεί ένα κυκλικό λιθοσωρό είκοσι μέτρων περίπου, που είναι φτιαγμένος από πωρόλιθους και λαπύτη. Το συνολικό του ύψος από την επιφάνεια της θάλασσας, είναι επτά μέτρα. Στους πρόποδες του Τύμβου και πιο συγκεκριμένα στο ανατολικό τους τμήμα και σε έκταση 576 τετραγωνικών μέτρων, βρίσκονται 63 τάφοι της κλασικής και της υστεροκλασικής περιόδου. Εντός του υψώματος, βρέθηκαν τρείς τάφοι που στο εσωτερικό τους, εντοπίστηκαν θραύσματα αγγείων του 5ου αιώνα π. Χ. Το όλο συγκρότημα, έχει ταυτιστεί με τον Θουκυδίδη Πολυάνδρειο. Στον χώρο, υπήρχε το τρόπαιο της νίκης όπου ήταν ορατό, όπως αναφέρουν διάφοροι περιηγητές, ως τον 19ο αιώνα, ενώ στον ίδιο χώρο πραγματοποιούνταν η λατρεία του Διός Τροπαίου. Μέρη του Τροπαίου, ανακάλυψε ο αρχαιολόγος Eugene Vanderbool , ενώ πολλά από τα οστά που υπήρχαν εντός των τάφων, χάθηκαν από τις εργασίες που πραγματοποίησε παρανόμως στον χώρο παρακείμενο ναυπηγείο, που μαζί με τις επιτύμβιες πλάκες παρασύρθηκαν από τις μπουλντόζες εντός της θάλασσας. Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε, ότι ο χώρος χαρακτηρίστηκε αρχαιολογικός, μόλις το 1964, ενώ οι ανασκαφές σε αυτόν, πραγματοποιήθηκαν το 1966 με 1977. Τέλος, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με ιστορικές πηγές, η μάχη θα πρέπει να πραγματοποιήθηκε, στις 28 Σεπτεμβρίου το 480 π. Χ.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΡΗΓΟΡΗ ΤΣΟΥΚΑΛΑ.
Υποσημείωση: Ο λόγος που δεν αναφερόμαστε στα γεγονότα που συνδέουν τον τύμβο με τα ναυπηγεία, είναι γιατί δεν αρεσκόμαστε μέσω των ερευνών μας, να εμπλεκόμαστε σε πολιτικά παιχνίδια, που έχουν την χροιά της ιστορίας.
